Ucieczka w nowe życie

Renata ma 32 lata.
Renata ma dwójkę dzieci: 4- letnią córeczkę i 3-letniego synka.
Renata ma też męża. I tu przerwę, by opowiedzieć Wam o tym, czego nie ma Renata.

Renata nie ma nikogo. Może jakieś dalsze ciocie,, ale w zupełnie innym regionie Polski. Nie utrzymują kontaktu. Renata miała babcię, którą zabrał w ubiegłym roku covid. I tu zaczął się początek dramatu tej kobiety.

Poznałyśmy się 9 lat temu w pracy. Uśmiechnięta życzliwa dusza, która pomagała mi,, poznać " nowe miejsce i ludzi, z którymi zaczynałam pracować. Wiecie zresztą jak to jest być,, nowym" w pracy. 

I tak od kawy w pracy, zaczęłyśmy spotykać się też prywatnie. Zaprzyjaźniłyśmy się. Renata była już wtedy mężatką. Szczęśliwą, choć chyba na nikim poza nią, jej wybranek nie robił wrażenia... Starszy o 12 lat, mocno antyspoleczny kierowca. W czasie, kiedy zjeżdżał do domu moja przyjaciółka nie mogła się z nikim spotykać. Często też brała na ten czas wolne w pracy ((był to raptem jeden piątek lub poniedziałek w miesiącu). Początkowo myślałam, że to tęsknota, chęć cieszenia się sobą była powodem jej znikania w dni, gdy przyjeżdżał jej R. Niestety prawda była inna.To zaborczość i niczym nieuzasadniona zazdrość, której ofiarą stawała się wtedy Renata. Niestety była głucha na ostrzeżenia. Młoda, zakochana nie chciała widzieć, że jej mąż ma zadatki na zapijaczonego tyrana 

Później ciąża jedna i druga. R nigdy nie było , gdy Renata go potrzebowała. W wiecznej trasie. Córkę zobaczył 2 tygodnie po porodzie. Nie chciał brać urlopu, bo trzymał go na ważniejszą okazję, niż narodziny dziecka. 

Renata po drugim porodzie wróciła do pracy zaraz po macierzyńskim. Przy dzieciach pomagała jej babcia. To ona zostawała z nimi, gdy Renata była w pracy. 

Po śmierci babci Renata straciła pracę. Dzieci, które dotąd były w domu, poszły do przedszkola. W domu ciągły szpital. Ona ciągle na opiece. Szef przestał być wyrozumiały. I wtedy zamknięta z dziećmi w domu zaczęła przechodzić piekło. Mąż, który stał się jedynym żywicielem rodziny, pokazał prawdziwe oblicze. Zaczął się nad nią znęcać. Najpierw psychicznie, później też fizycznie. Wydzielał po 100 zł na życie (na 3 tygodnie jego nieobecności w domu). 

Renata przychodziła do mnie nie raz,na obiad, by dzieci nie były głodne. Początkowo się wstydziła, ale w końcu pękła i opowiedziała o tym, co dzieje się u niej w domu. Głodna, sponiewierana, wystraszona. Pijany mąż urządzał jej awantury o wymyślonych kochanków, rzucał w nią talerzami, rozwalał meble. Dzieci patrzyły... 

Wielokrotnie prosiłam, żeby zadzwoniła na policję, albo do mnie, w czasie awantury. Niestety bezskutecznie. 

2 dni przed wigilią miara się przebrała. Pijany zdemolował pokój dzieci, rozwalił łóżka, zniszczył zabawki. W Renatę, zasłaniającą dzieci, rzucił stolikiem. 

Tak jak stała wzięła dzieci i uciekła do mnie. Wydzwania, grozi że ją zabije, że zabierze dzieci. 

Renata boi się o siebie i dzieci. Nie ma gdzie się podziać. Nie ma grosza. 

Byłyśmy na policji, niestety nie potraktowano nas poważnie. 

Mieszkanie wynajmują. Umowa jest na niego, więc Renata musi znaleźć dla siebie i dziecię nowe lokum. Chce odciąć się od tyrana, zapewnić dzieciom bezpieczny dom. Ale nie ma na to środków. 

Chciałabym jej pomóc w tej uciece w nowe życie. Pomysł zbiórki przyjęła z wielkim wstydem. Początkowo nie chciała o tym słyszeć, bo jak sama powiedziała jest zdrowa i ma ręce by na siebie zarobić... Ale realia są takie, że za wynajem trzeba zapłacić z góry.

 Nim znajdzie pracę i dostanie pierwszą pensję minie przynajmniej miesiąc 

Nim ruszy ze sprawami alimentacyjnymi minie ładnych parę miesięcy. A ona potrzebuje środków na start już teraz. 

Pomóżmy Renacie, bo ta kobieta o wielkim sercu naprawdę zasługuje na pomoc.