Największe marzenie p. Agnieszki

Witajcie drodzy!

Za chwilę zobaczymy się na wspólnych kolacjach. To będą naprawdę wyjątkowe spotkania, które odbywają się w magicznej atmosferze!

Pamiętacie ostatni priorytet z listu na grudzień? „Zróbmy dla kogoś coś wyjątkowego”

Chciałbym prosić Was o zrobienie czegoś wyjątkowego dla pewnej dziewczyny (Agnieszki), która samotnie wychowuje 13-letniego syna Piotrka. Piotrek jest niepełnosprawny: ma porażenie mózgowe oraz wodogłowie. Agnieszka z kolei to wspaniała mama, która mimo fatalnej sytuacji materialnej, mieszkaniowej i rodzinnej – nie traci nadziei. Każdego dnia, walczy o lepszą przyszłość dla swego syna. Znajoma kuratorka, która pośredniczy w kontakcie z tą rodziną powiedziała, że w całej swojej karierze zawodowej nie spotkała się jeszcze z osobą, która tak dzielnie radzi sobie z opieką nad niepełnosprawnym dzieckiem. Nie chcę się rozpisywać na temat tego, z jakimi przeciwnościami losu boryka się p. Agnieszka… uwierzcie mi, tych ciężkich doświadczeń spotkało ją w życiu wiele.

Pani Agnieszka zapytana o czym marzy najbardziej powiedziała, że jest to turnus rehabilitacyjny dla swego syna. Są to zawsze turnusy płatne, p. Agnieszka sama nigdy nie będzie w stanie tego opłacić z własnych środków. Taki turnus to również ogromna szansa na większą sprawność jej syna –a to dzisiaj jedyne marzenie p. Agnieszki.

Pomyślałem, że może razem „zrobimy coś wyjątkowego” dla p. Agnieszki, co Wy na to?

Jak możemy pomóc?

Na kolację zespołów PH1 & PH2 przygotowaliśmyspecjalną puszkę. Wrzućcie do niej proszę dowolną kwotę: naprawdę każde wsparcie się liczy. Całość przeznaczymy dla p.Diany Milej, która jest kuratorką w Ośrodku Wspomagania Rodziny we Wrocławiu ito ona zajmie się organizacją tego turnusu.

Aby zwiększyć szanse na spełnienie marzenia o turnusie rehabilitacyjnym utworzyliśmy zbiórkę pieniędzy. 

Pokażmy proszę jak OGROMNEsą nasze SERCA…!

https://pomagam.pl/vqes5uyn

I jeszcze coś: zróbmy coś fajnego dla p.Agnieszki. Nie znam jej osobiście, ale słuchając jej historii domyślam się, że nie ma ona zbyt wielu okazji, aby zadbać o siebie i własne potrzeby. A sama nie miała śmiałości o nic dla siebie poprosić. Może moglibyście sprawić jej jakiś podarunek? Taki, który dalibyście swojej najlepszej znajomej lub taki, który poprostu sprawi jej radość.

Wierzę, że w grupie wspaniałych ludzi zawszedrzemie wielka moc! A my jako grupa mamy tej mocy cały ocean!