PANLEUKOPENIA- uciec śmierci

Przytrafiło się nam coś, na co nie byłyśmy gotowe. Coś, od czego nie ma nic gorszego dla nas. Coś, czego nie życzymy najgorszemu wrogowi.

PANLEUKOPENIA.

Nie wiadomo skąd, kiedy, od kogo. 

Rutynowe karmienie, ale tego ranka nie zapomnę nigdy.  Jeden moment, dwa martwe kociaki. Kilkumiesięczny i kilkutygodniowy. 12h wcześniej wszytko było dobrze, jadły, bawiły się, domagały się uwagi.  A wtedy, musiałam przekładać sztywne i zimne ciałka... Pełno pytań, zero odpowiedzi.

Nasza śp. Malinka ma jeszcze 5 przybranego rodzeństwa, które walczy o życie. Testy wykazały panleukopenie. Są pod opieką świetnych weterynarzy, ale chyba każdy, kto miał styczność z panleukopenią wie, że tu potrzeba cudu, aby wszystkie przeżyły. 

Od dwóch dni maluszki mają podawaną surowicę, antybiotyki, kroplówki.  Walczą. Minęła druga doba.  Ale nie możemy jeszcze świętować. Ta choroba ma prawie 100% śmiertelność wśród maluchów. 

Oprócz tej 5tki, mamy jeszcze inne kociaki narażone na wirus. Na szczęście, żadnych objawów nie mają, i już są po podaniu surowicy.  Pod stałą obserwacją. 

I chociaż pieniadze są ostatnią rzeczą, o której chcemy mysleć, to jednak dług w lecznicy mocno wzrósł, a nie możemy stracić zaufania lecznicy.. dlatego prosimy o wsparcie finansowe i duchowe oraz trzymanie mocno kciuków za nasze maluchy. 

Wszystkie pomieszczenia zostały już zdezynfekowane.  Środki czystości, wywóz śmieci i gratów, maty dezynfekcyjne to kolejne pieniądze. Niemałe. Kolejne kilka stów.