Czesio, uratowany od eutanazji

Hej kochane Człowieki,

byłem Tofik, ale teraz mówią na mnie Czesio.

Do niedawna miałem dom, jednak wpadłem w paszczę psa i z dnia na dzień stałem się niepełnosprawny. W związku z tym wydarzeniem moja opiekunka przyniosła mnie do pobliskiego weterynarza i chciała poddać eutanazji.

Uratowała mnie obca Pani, która pomaga kotom i akurat była tam gdzie ja.

Znajomy tej Pani załatwił z jedną fundacją mój pobyt w lecznicy w Krakowie.

Spędziłem tam trochę czasu. Byłem na konsultacji u ortopedy i rezonansie.

Uznano, że nie rokuje i zalecono znowu to na eeee.....utanazję.

Pani nie chciała się poddać, bo każdy kto mnie spotka mówi, że nie jestem kotem, tylko aniołem i zasłużyłem na fajne życie.

I tak trafiłem w nowe miejsce. Jest naprawdę fajnie. Póki co mam całą łazienkę dla siebie, a tam mięciutkie posłanka, kocyki, jedzonko i zabawki...no i człowieka do miziania.

Trochę mi się nie podoba częste mycie- wiecie...częste mycie skraca życie ;) no i to odsikiwanie i odkupkowywanie, ale znoszę to z godnością i humorem.

Mam też giardię, nie wiem co to jest, ale mam. Początki kociego kataru.

Będę też dalej konsultowany- już u jednej Pani doktor byłem. Mam umówione spotkanie z fizjoterapeutą. Być może potrzebna będzie rehabilitacja.

Proszę Was o wsparcie, bo opieka nad takim kotkiem jak ja jest trudna i kosztowna. Chociaż jestem cudowny to pewnych rzeczy nie przeskoczę :(

Dochodzą podkłady, chusteczki nawilżane, ręczniki papierowe, kremy do pupeczki.

Pomożecie ?

Mam dopiero 6 miesięcy i naprawdę super by było trochę pożyć.

W Was nadzieja.

Ściskam,

Czesio.