Mela znudziła się dzieciom...

Czegoś takiego dawno nie widzieliśmy!

Już samym zgłoszeniu widać było, że spanielka, do której jedziemy żyje w tragicznych warunkach a jej sierść jest mocno polepiona…

Ale na żywo ten obraz okazał się jeszcze bardziej szokujący! 

Elegancki dom z przodu posesji. Na pierwszy rzut oka nic nie zapowiadało tego co zobaczyliśmy… 

Z tyłu posesji od razu uderzył nas odór odchodów i moczu. Wiedzieliśmy, że to nie może oznaczać nic dobrego. W kojcu, na samym końcu posesji, niewidoczna, egzystowała sunia w typie spaniela. 

Kojec był skrajnie brudny: zalegające odchody, mocz, błoto. Resztki kości i puste garnki... Na pytanie jak często jest tu sprzątane otrzymaliśmy odpowiedź, że „raz na dwa tygodnie, a może raz na tydzień ale ostatnio to padało, więc nie sprzątałem”… 

Odór był nie do zniesienia. Oczywiście w kojcu nie było dostępu do wody, bo jak to często słyszymy „dopiero nalewałem, ale już wylały”. 

Jednak widząc stan suni dosłownie ugięły nam się kolana. Patrząc na nią nie wiedziałyśmy na co patrzymy - czy te „cegły”, które dźwiga to uszy czy nam się wydaje…?

Tak, okazało się, że są to dredy powstałe z błota i odchodów… Sunia cała była nimi oblepiona, również na brzuchu i łapach. 

Na pytanie czemu jest w takim stanie otrzymaliśmy odpowiedź, że "nie daje się dotykać".

To nas jednak nie zniechęciło, bo przecież stan psa trzeba ocenić dokładnie. O dziwo, na nasz dotyk (zupełnie obcych jej osób), nie zareagowała żadną agresją na dotykanie brzucha, uszu, zębów. 

Jakby warunki życia i stan utrzymania to było mało okazało się, że sunia ma także spore guzy na listwie mlecznej oraz wypływ z dróg rodnych… Właściciel zareagował na to słowami: „o, a co ona tu ma?”...

I tak, podobno ten "agresywny", niedotykalski pies został przez nas... wyniesiony na rękach z posesji. Czy zatem te bajki właściciela o agresji są jakkolwiek wiarygodne? Sami sobie odpowiedzcie. 

Ruszyliśmy z sunią prosto do lekarza weterynarii. Gdy stan psa zobaczyła lekarka, podobnie jak my w pierwszej chwili - zaniemówiła. 

Ogromne, śmierdzące dredy, którymi sunia szorowała po ziemi. Dwa spore guzy na listwie mlecznej i kilka małych guzków, ropny wypływ z dróg rodnych. 

Wspólnie zdecydowaliśmy, że pierwszą i najważniejszą kwestią jest pozbycie się dredów - zajęło nam to kilka godzin… 

Ciężko było ocenić gdzie kończą się uszy. Dawno nie widzieliśmy czegoś takiego… 

Smród, brud i siedlisko bakterii. Uszy musiały zostać ogolone do zera, po zważeniu okazało się, że na każdym uchu sunia dźwigała 0,5 kg ciężar. Jak długo musiała z tym chodzić? Nie dowiemy się, ale takie rzeczy nie robią się z dnia na dzień, a nawet z tygodnia na tydzień!

Podejrzewamy, że trwało to co najmniej miesiącami!

*

Pierwsza wizyta i badania kosztowały ponad 500 zł.

Przed nami konsultacja kardio, zabieg sterylizacji, zabieg/i usunięcia guzów... 

Najpilniejszą kwestią jest teraz leczenie ropnego zapalenia dróg rodnych. 

Dlatego bardzo bardzo prosimy o WSPARCIE! Mela po tak wielu latach upodlenia zasługuje na nowe dobre życie...