Czy Dorotka wygra walkę o życie

Dziś  święto Wszystkich Świętych. Ludzie spieszą się na cmentarz do grobów swoich bliskich. Spieszą się, są zaaferowani swoimi sprawami. Nie patrzą, nie widzą albo nie chcą widzieć małego kotka głośno płaczącego o pomoc. Dorotkę dostrzega nasza wolontariuszka, która również idzie na cmentarz. Nie ma ze sobą transporterka , wiadomo dziś święto. Nie przechodzi obojętnie. Szybko zapala znicze na grobach bliskich i wraca do domu po transporter i rękawice w razie, jakby kotek był dziki i gryzł. Po drodze prosi inną wolontariuszkę o pomoc z transportem. Ta mimo święta przyjeżdża. Są załamane. Nie widzą kotka. Szukają.

 Jest. Nie ucieka. Nie broni się, nie ma siły. Ledwo oddycha.  Dziewczyny dzwonią, szukają jakiegoś weterynarza. Trudna sprawa. Święto przecież. Ale udaje się podjechać do kliniki weterynaryjnej która ma dyżur.  Pani doktor ogląda kotkę. To  6-cio miesięczna Dorotka. 

Niedożywiona, odwodniona, bardzo niska temperatura,  ciężko oddycha. Na języku widać nadżerkę a więc jest podejrzenie calicywirozy . Zaropiałe oczka i nosek. Z pyszczka ropny  odór. 

Brudna śmierdząca sierść  świadczyć może o tym, że już kilka dni była  chora.  Dorotka zostaje w szpitaliku.  Jest w inkubatorze żeby podnieść temperaturę. Lekarz podaje ciepłą kroplówkę żeby podnieść szybko temperaturę. Wdrożono leki. Nie da się pobrać krwi do badań, może jutro się uda. To tyle na już. Jutro dowiemy się więcej.  Boimy się żeby nie doszło zapalenie płuc. Mamy nadzieję że pomoc nie przyszła za późno, że Dorotka będzie walczyć, że uda się jej przeżyć, że wygra życie.

Prosimy o wsparcie finansowe, koszty nie będą małe, bo to dzień  świąteczny, że szpitalik. Nie wiemy jeszcze co przed nami