Dla Adasia, chłopca z białaczką

Kochani.
Na ten moment u Adasia nie jest źle.
Nie zamierzam  dramatyzować i pisać, że jest źle gdy nie jest.
Robimy masę badań prywatnie, ( badania  są niezbędne by zareagować w porę ) ponieważ przez wirusa Covid- 19 terminy bardzo są wydłużone a my nie mamy czasu czekać. Musimy wiedzieć " na już". Wyniki są w miarę zadowalające. We wrześniu Adaś musi przejść operację nóżki, będzie przeszczep kości, to powikłania po chemii. Może skończy się na jednej, ale tego nie wiemy. Potem rehabilitacja i znowu część kosztòw  pokryje państwo, ale to nie wystarczy by nóżka była sprawna. Dlatego Wasza pomoc jest tak ważna. Nie mam środkòw finansowych, by pokryć koszty.

Do tego jakby mało było , mama ma zaawansowany nowotwór szyjki macicy. I jest poprostu źle.
Nasze życie jest wywròcone do góry nogami...
Jest bardzo ciężko, dlatego proszę, bo muszę, o pomoc.
Każda złotówka jest na wagę złota.

Jest mi przykro, gdy to piszę, bo dla mnie to poniżające i przykre , że znowu Was proszę o pomoc.
Sami nie damy rady.
W Was nadzieją i w Waszych sercach ❤️

Poniżej, nasza historia w wielkim skrócie.

Witam.

Jestem mamą Adasia.

Adaś ma 4 latka. W czerwcu 2019 roku zachorował na ostrą białaczkę limfoblastyczną. Diagnoza brzmiała jak wyrok.Omal nas to nie złamało.Świat w jednej chwili się zawalił. Nagle wszystkie problemy przestały mieć wagę i znaczenie. Przypominasz sobie dzień po dniu jak to się zaczęło... Wizyty u pediatry- wszystko ok. Tylko infekcja. Potem powiększone węzły chłonne. Spokojnie- nic złego się nie dzieje.Wizyty u laryngologów-to tylko alergia.Kolejne gorączki i bóle brzuszka. USG wykazuje znaczne powiększenie wątroby i śledziony, do tego krwawe wybroczyny na ciele synka , siniaki i ból kości. W końcu morfologia. Wyniki bardzo złe. 

OB 120. HGB 5.4. WBC 19 tyś.

To bardzo źle...

Pediatra wysyła nas do szpitala na Krysiewicza w Poznaniu. Tam powtarzają badania. I jest wstępna diagnoza- białaczka! Nie... To nie do mnie mówią! Nie o moim małym synku!!! Słuchasz jak przez szybę. Docierają strzępy tego co lekarz mówi. Potem karetka i droga na Szpitalną, bo na Krysiewicza nie ma onkologii. Ból i strach rozrywa serce ale nadal nie dociera prawda. Strach blokuje prawdę. Potem biopsja i wątpliwości, nadzieje,ktoś rozrywa na strzępy...Serce wali jak oszalałe, w głowie wciąż słyszysz słowa diagnozy.Łzy moje i synka.Strach i ból. 

Ale potem czytasz co się da o chorobie i już wiesz że jest nadzieja! Adaś może żyć. Może walczyć i wygrać!!!  Adaś walczy i my razem z nim! 

Kolejne biopsje, chemia, sterydy. Uczulenie na Tazocin omal nie zabija Adasia,ale udało się! Przetrwał! Teraz potrzebujemy Waszego wsparcia. Na leczenie, konsultacje, nierefundowane w całości leki, rehabilitację.

Proszę z całego serca,pomóżcie Adasiowi wyzdrowieć! Ta pomoc jest niezbędna. Nie damy rady sami ponieść kosztów leczenia i rehabilitacji. Będziemy bardzo wdzięczni naprawdę za każdy grosz wsparcia. Rodzice Adasia i brat Sebastian.