Spytałem handlarza, kto jest na samochodzie. Powiedział, że koślawy kucyk i jego mama. Otworzył trap, zapalił latarkę. W moje oczy, a może bardziej w serce, spojrzał przerażony Burzyk. Przepadłem. Przepadłem bez reszty.
Usłyszałem, że mieszkały kilka lat u rodziny, były maskotkami dla dzieci. Nie miały tam lekkiego życia, bo prócz miłości, której nie było, zabrakło też troski i wiedzy. Nie były odrobaczane, kowal przyjeżdżał od święta, oszczędzano na jedzeniu, szczepieniach, na czym się dało. A gdy już nikt nie chciał się nimi zajmować, zadzwoniono do skupu, żeby poszły na rzeź. Nikt po nich nie płakał…
Fundacja Benek
Szanowni Państwo,
jeszcze raz bardzo Wam dziękuję za ratunek dla Jagódki i Burzyka. Żyją dzięki Wam.
To nie koniec dobrych wiadomości, poszczęściło im się podwójnie, znalazły dom adopcyjny i już cieszą się pełną swobodą.
Od opiekunów wiem, że są nieufne, zwłaszcza Jagódka stroni od ludzi. Po prostu potrzebują czasu, by zaufać. By zrozumieć, że ręka człowieka głaszcze, a nie krzywdzi.
Oba kucyki są już odrobaczone, odwszone, po wizycie kowala. Zostały też zaszczepione na grypę i tężec.
Jeszcze raz Wam dziękuję za ratunek i obiecuje wracać z nowymi wiadomościami. Mam nadzieję, że za kilka tygodni już same będą podchodziły szukać przysmaków po kieszeniach.
Trzymacie kciuki za Jagódkę i Burzyka, by aklimatyzacja w nowym miejscu przebiegła jak najłagodniej.
Zapraszam do oglądania zdjęć.
Dziękuję, za każdą pomoc.
Michał Bednarek
tel 506 349 596
