Leczenie naszej rodziny

Życie nam  legło w gruzach w 2020 roku kiedy po narodzinach w styczniu naszej córki u męża zdiagnozowano raka jelita grubego. Już wtedy syna teraz 16 letniego Filipa leczylam psychiatrycznie I psychologicznie. Maż przeszedł chemio i radioterapię co doprowadziło do powikłań.W międzyczasie w 2021 stwierdzono u CÓRECZKI padaczkę,  z powodu wczesniactwa miała słabą odporność częste infekcje spowodowały jej osłabienie. Od ponad trzech lat nasze życie to walka o zdrowie zwłaszcza męża u którego stan zdrowia się pogarsza teraz jest na żywieniu pozajelitowym ma założony cewnik BROVIACA  bo groziło mu wycieńczenie organizmu. Co zjadał Wszystko przelatywało. Po czteroletnim leczeniu Filipa psychiatrycznie w ostatnim czasie choroba się pogłębiła że ostateczną diagnozą jaką usłyszeliśmy to schizofrenia. Jest to choroba nieprzewidywalna .Syn w pewnych dziedzinach jest jak dziecko i wymaga opieki. Niejednokrotnie stważa zagrożenie dla siebie i otoczenia. Wtedy muszę szybko reagować. Taka sytuacja miała miejsce tydzień temu gdy syn zaatakował mnie i musiałam wzywać pomoc. Muszę być silna żeby dbać o rodzinę. Córka czternastoletnia ma stwierdzoną niedoczynność tarczycy ale w tym przypadku jest stabilnie i przyjmując lekarstwa i odpowiednia dieta jest dobrze. Dodatkowo mieszka z nami tesciowa która też wymaga pomocy i opieki. Ma chory kręgosłup i wiele chorób które postępują ale z racji wieku opieka nad nią to rzecz naturalna. Tak na koniec ujmując to w skrócie bo pisać można dużo bo wiele się dzieje , gdyż sytuacja u nas jest postępującą...opieka nad chorym mężem ,czwórką dzieci i teściową to moje życie. Zajmuje się domem, jeżdżę do specjalistów, walczę o życie i zdrowie mojej rodziny. Oprócz tego borykamy  się ze sprawami życia codziennego jak remonty w domu, zakupy, remont auta i inne wydatki które są rzeczą naturalną a często na nie nas nie stać bo ja nie pracuję a maż ma  rentę .Często musimy rezygnować z zaplanowanych spraw bo wyskoczy np.awaria samochodu czy inny nieprzewidziany wydatek.