Łapka

Wtorkowe popołudnie. Dostajemy maila o treści "znalazłam królika na działkach, złamanie otwarte, martwica kości, jest u weterynarza, proszę o pomoc". Dzwonimy, jedziemy, odbieramy.

Godzinę później jesteśmy pod przychodnią. Pani Doktor zaczyna opowiadać historię - "wczoraj bawiły się nim dzieci, on uciekał, one go goniły, zaplątał w coś nóżkę, pociągnął i kość się złamała"...

Ale chwila moment... Skąd Pani weterynarz zna historię tego królika? Przecież został znaleziony.

A no stąd, że Pani która go "znalazła" jest jego właścicielką i przyszła go uśpić, gdyż było jej szkoda pieniędzy na operację. Pani weterynarz na szczęście się nie zgodziła na odebranie życia tej małej kulce.

W trakcie drogi płakałyśmy. Jak można sprawić, żeby królicze dziecko tak cierpiało? Jak można zafundować komuś taki start w życie?

Malutka po przyjeździe do naszej Pani weterynarz, od razu dostała lek przeciwbólowy, a łapka została amputowana. Niestety, takie  złamania, dodatkowo otwarte, są ciężkie do wygojenia. Poza tym, poskładać tak malutkie kości, które przez następny rok będą rosły, to nie lada wyzwanie, a rokowania i tak nie były pozytywne. Niewykluczone, że w przyszłości i tak i tak, łapka musiałaby zostać amputowana.

Teraz Łapka będzie trójłapką. Podjęliśmy decyzję, że im wcześniej nauczy się żyć bez tylnej łapki, tym lepiej.

Operacja i rekonwalescencja Łapki to bardzo kosztowne przedsięwzięcie, dlatego prosimy o cegiełkę dla naszej małej wojowniczki.