Maja - chcę wrócić do zdrowia

Mam na imię Maja i jestem 13-latką, która od 2 lat zmaga się z anoreksję. Jest to podstępna choroba, która odebrała mi całą radość życia. Zaczęło się bardzo niewinnie a mianowicie chciałam trochę schudnąć… zaczęłam ćwiczyć, zmniejszać posiłki, wyeliminowałam słodycze. Moim celem było osiągnięcie niskiej wagi.

Jednak te działania doprowadziły do tego, że straciłam nad tym wszystkim kontrolę, a przejęła ją choroba. Nie byłam w stanie tego powstrzymać… zaczęłam się głodzić i sprawdzać ile kalorii ma każdy kęs. Cała moja uwaga była skierowana na liczeniu kalorii i osiągnięciu wytyczonego celu, jakim była szczupła sylwetka. Dawało mi to wszystko poczucie władzy nad sobą i wpływu na to co robię. Jak się jednak okazało te działania doprowadziły mnie do wyizolowania się od świata, przyjaciół i rówieśników.

Z dnia na dzień coraz mniej jadłam i coraz bardziej zamykałam się w sobie. Stawałam się smutna, apatyczna. Życie przestawało mieć dla mnie jakikolwiek sens. Chciałam zniknąć i przestać istnieć, ponieważ ta choroba zaczęła pochłaniać wszystko wokół. Już nie potrafiłam się śmiać i dowcipkować. A kiedyś to uwielbiałam robić.

Kiedy moi bliscy zorientowali się, że dzieje się coś złego zaczęła się ich walka o specjalistyczne leczenie dla mnie. Nie było z tym łatwo, bo wszystkie zmagania przypadły na sam początek pandemii, gdzie nie było możliwości odbywania realnych wizyt u specjalistów.

Mój stan zdrowia pogarszał się z dnia na dzień. Posiłki stawały się dla mnie czymś koszmarnym. Nie znosiłam jedzenia. Każdy posiłek był zakończony olbrzymimi wyrzutami sumienia i niekończącym się płaczem. Nie potrafiłam zmienić tej rzeczywistości. Chciałam położyć się spać i już nigdy się nie obudzić. Wiem, że dla moich bliskich to był straszny ból. Czuli się po prostu bezsilni.

Przerażał mnie pobyt w szpitalu, ale nie było innego wyjścia, musiałam wyjechać na leczenie na Śląsk, gdzie dawali mi kroplówki, bo moja waga była tak niska, że zagrażało to mojemu życiu. Pobyt z dala od domu, bliskich i rodziny był dla mnie bardzo trudny. Udało się lekarzom podnieść moją wagę, na krótko, ale problem nadal pozostał. Jestem już naprawdę zmęczona! Chciałabym wrócić do zdrowia. Do tego abym mogła biegać, uprawiać sport i cieszyć się życiem, które jest darem.

Szansą na moje lepsze życie i powrót do zdrowia jest pobyt w ośrodku „Gedeon” specjalizującym się między innymi w leczeniu zaburzeń odżywiania. Niestety koszty leczenia przekraczają możliwości finansowe mojej rodziny, dlatego postanowiłam prosić Was o pomoc.

Ośrodek oferuje kompleksową terapię, która polega na indywidualnym podejściu do pacjenta. Polega to na uczeniu się o siebie na nowo. Na radzeniu sobie z własnymi emocjami i akceptacją siebie.

Jestem przekonana, że moje życie ma sens a Ty możesz mi w tym pomóc wpłacając nawet symboliczną kwotę.

Dziękuję Ci osobiście ze szczerego serca.

Okazane dobro kiedyś do Ciebie wróci – obiecuję!