Pomożesz, jeśli możesz

Paraliżuje mnie strach,jak zaczynam to pisać.Kiedyś spotkałam na swojej drodze bardzo biedne małżeństwo,z małym dzieckiem.okazało się,że chłopiec nie ma żadnych zabawek,więc ogłosiłam zbiórkę pluszaków itp.do tej pory nie mogę zapomnieć jak ludzie zmieszali mnie z błotem,po co mi dzieci skoro nie stać mnie na zapewnienie bytu itd.Nie było tłumaczeń,że to dla osoby potrzebującej!Po tej feralnej zbiórce,jeśli spotkałam kogoś kto potrzebował pomocy,pomagałam z własnych środków.Niestety moja sytuacja w chwili obecnej jest tragiczna,naprawdę pełna obaw zwracam się do państwa z prośbą o pomoc.Opiekuję się 95letnią babcią,moja mama opiekuje się moim niepełnosprawnym ojcem,każde z nich żyje w swoim świecie.Staramy się zapewnić im godną starość(jest strasznie ciężko).Przez tą sytuację musiałam zrezygnować z pracy,ale niestety nic innego się nie dostosowuje.Walczę każdego dnia o przetrwanie,myśl o następnym dniu spędza sen z powiek,dopadają straszne myśli i niestety brak wyjścia.Dlatego(pomimo strachu) zwracam się o pomoc.Będziemy z mamą bardzo wdzięczne.jestem wdzięczna za przeczytanie, dziękuję bardzo, pozdrawiam. 

. Nie potrafię znalezc emotikona. Wszystkiego dobrego dla Was.