Ostatnia nadzieja dla Szili

Edit: (20.07.2024) 

Kochani długo nas nie było, bo teraz dzieje się tyle w naszym życiu, że ledwo to wszystko ogarniamy. Słuchajcie Szila zaakceptowała wozeczek. Śmiga na nim jak szalona. Synek prowadza ją już nawet sam. Szila bardzo go słucha, chętnie zakłada i spaceruje. Zaczął się dla niej nowy, lepszy etap w życiu❤️

Edit (30.06.2024) 

Kochani! 

Dziękujemy Wam z serca za wsparcie jakie dostaliśmy, za każdą radę, miłe słowo, pomoc w trudnych chwilach. Cała sytuacja nie jest dla nas łatwa, bo Szila wymaga długo godzinnej opieki przez swoją niepełnosprawność. Ale Wy - ludzie o wielkim ❤️ daliście nadzieję dla Szili. Najbardziej chciałabym podziękować pani Marii, bo to dzięki niej tą zbiórka, ona mnie zmotywowała i dała nadzieję że to wszystko się uda. Dziękujemy, ona to czuję i się nie poddaje w tej długiej walce. 

I tak mówimy Wam już co u nas i zrobiliśmy dzięki uzbieranej kwocie. Szila była na konsultacji w związku z bakteriami w pęcherzu i dostała leczenie narazie na miesiac. 

Szila od dobrej osoby dostanie używany wózek, mamy nadzieję że spodobają jej się takie nowe dwa dodatkowe kółka. Oby śmigała na nim każdego dnia 😃. Pokażemy tutaj jak tylko dostaniemy paczkę. 

W tym tygodniu jedziemy również na wizytę do rehabilitantki. Także trzymajcie za nas kciuki ! 

Także trzymajcie się ciepło w tej piękny dzien, pijcie dużo wody i chowajcie się w cieniu 😃

Dzień dobry, 

Jestem właścicielką Szili. Zbieramy pieniądze na jej dalsze leczenie oraz na wózek. Szila 23 marca straciła czucie w tylnych łapach. Wieczorem zdrowy pies, a rano nie staje na tyle łapki. Nie wiedzieliśmy co jej jest, jedynie to że sprawiało jej to wielki ból, pojawiła się gorączka. Wyglądała tak:Wizyta u weterynarza, brak czucia głębokiego, rokowania ostrożne. Rezonans potwierdził diagnozę lekarza masywna centralna ekstruzja na wysokości Th 11/12 i Th 12/13  zajmująca 3/4 średnicy kanału kręgowego. Ze łzami w oczach podejmujemy decyzję o operacji, pełni nadziei na powrót Szili do sprawności. Operacja odbyła się już 24 marca, 25 marca Szila wraca do domu. Całą naszą rodzina się cieszy. Synek, który ma 3.5 roku nie chciał zostawić jej w lecznicy na jedną noc. Po kilku dniach Szila dostała gorączki, pod raną obrzęk. Wizyta w lecznicy, diagnoza martwica rozpływająca. Rana wyglądała właśnie tak:

I tak upływały tygodnie, gdzie Szila zostawała w lecznicy, a w domu tylko na weekendy. Miała ogromną ranę, która spowodowała martwica. W lecznicy miała rehabilitację, czyszczenie rany, leki, lasery. Szila pomimo tego co ją spotkało, nigdy się nie podda. Wracała do domu na weekendy i tym się wszyscy cieszyliśmy. Rana się zmniejszała.Mijały kolejne tygodnie, gdzie Szila spędza całe długie dnie w lecznicy, gdzie była poddawana zabiegom czyszczenia rany, laserów, całodobowej opieki. Szila z pieska, który biegał po podwórku i bawił się z dziećmi musiała zaadoptować się do nowych warunków - klatki i kołnierza. Wszystko dzielnie znosiła, chociaż weterynarzy i opiekunów niejednokrotnie gryzła, ale nie ma jej się co dziwić 🫣Kolejnym etapem była reoperacja rany. Zabieg się udał. Uratowaliśmy ją. Była to długa droga dla każdego z nas. Dowożenie ja do lecznicy, tam opieka weterynaryjna oraz rehabilitacja. Jednak Szila nie staje na tyle łapki.Jednak to wsyztsko co jej się przytrafiło, czyli liczne środki przeciwbólowe, antybiotyki i inne środki farmakologiczne spowodowały duży uszczerbek na jej zdrowiu. Pomimo rehabilitacji nie udało się Szli stanąć na łapki. Po wyleczeniu z baterii e coli w pęcherzu ma kolejne trzy i niestety jest oporna na antybiotyki. Jej codzienna higiena zajmuje bardzo dużo czasu, musimy ją kąpać, wyciskać by oddała mocz, myć, podmywać, dezynfekować, by nie zarazić siebie oraz dzieci bakteriami. Wózek poprawiłby pracę jej pęcherza, perystaltyki jelit, nie powstawałyby odleżyny, z którymi zmaga się Szila. Walczyliśmy trzy miesięce, nie po to by się teraz poddać. Jednak koszty, które ponieśliśmy 1200 zł rezonans, 4500 zł operacja dalszą rehabilitacja i leczenie nie pozwalają nam na kontynuowanie jej leczenia. Innych paragonów nie zatrzymaliśmy niestety, a to dlatego że nie przypuszczaliśmy, że leczenie tak się wydłuży i będzie takie uciążliwe. Nie chcemy ostatecznej opcji brać pod uwagę, dlatego prosimy Was ludzie o wielkim sercu o pomoc w tej heroicznej walce, sami nie jesteśmy w stanie kontynuować Szili leczenia. Zrobiliśmy co mogliśmy. Naszym marzeniem jest zakup wózka dla Szili, by mogła cieszyć się życiem, bo ma zaledwie 4.5 roku. Kolejne wizyty, posiewy moczu, kolejne leki to wszystko bardzo dużo kosztuje. Prosimy daj Szili nadzieję na lepsze jutro i naszej rodziny, gdzie bardzo ciężko z dwójką małych dzieci opiekować się niepełnosprawnym psem. Szila się tak bardzo wycierpiała przez te trzy miesięce, że zasługuje na długie spokojne życie.