by nie zgasić ISKIERKI nadziei

Mała sunia, w przerażeniu uciekająca przed ludźmi, nieuchwytna, z nikąd, koczująca w Będzieszynie. 

Dzięki grupowiczom z Zaginione Znalezione Zwierzęta Trójmiasto i woj. pomorskie - złapana 4 lutego w klatkę łapkę ( szczególne ukłony dla Piotra Z.)

Roboczo nazwana Iskierką trafiła do domu tymczasowego Patrycji ( u której była i grupowa Kreska, a nadal jest Biszkopcik).

Przerażona długo nie wychodziła z klatki, robiąc delikatne kroki ku odzyskaniu odwagi. Pod kłębami kołtunów i sierści - chudziutkie ciałko noszące ślady długiej tułaczki lub obojętności człowieka. Któż by w to teraz wnikał. 

By nie zgasić Iskierki nadziei na lepsze życie - trzeba ją przebadać, wykastrować, znaleźć nowy dom. I tyle. Aż tyle. 

Jestem pewna, że kolejny raz uratujemy kolejnego psa, który już kolejnych psów na świat nie wyda - co jest bardzo ważne, jak nie najważniejsze. Z przekazem kastracji, jako głównego sposobu walki z bezdomnością zwierząt, liczę na wsparcie. Oby w przyszłości mniej było Iskierek, którym trzeba pomagać.