Na marzenia z papieru

Witajcie!

Mam na imię Kasia, i w tym roku skończę 25 lat.
Od 8 lat staram się tworzyć "papierowe cuda".

Wszystkiego nauczyłam się sama. Osiem lat wstecz nie było tyle blogów, dziurkaczów i innych "pomocy" do tworzenia rękodzieła. Nie wspomnę nawet o filmach na YT, które aktualnie pokazują jak robić, np. kartkę na określoną okazję.

Ja wszystkiego nauczyłam się sama. Box widoczny na zdjęciu (pudełeczko na ślub) wykonałam w 4h. Dlaczego tak długo? - ktoś zapyta...innym zajmuje to mniej czasu (co można zaobserwować na filmach).
Owszem! Można wykonać takie pudełeczko szybciej, lecz warunkiem są odpowiednie do tego możliwości. 

Nie mam "wielkiego" marzenia. Mam świadomość, że są ludzie, którzy naprawdę potrzebują pomocy w wyniku różnych tragedii jakie ich spotkały w życiu. 

Dziękuję Bogu za to, że mam zdrowie - a nawet jeśli było gorzej to nie powstrzymywało mnie przed spełnianiem się w pasji. 

W 2012 roku zaczęłam studiować Bezpieczeństwo narodowe. Pokochałam tą tematykę, i nauka przychodzi mi z łatwością. Na świecie dzieją się "chore" rzeczy. "Człowiek człowiekowi wilkiem"...Po obronie swojej pracy licencjackiej Uczelnia, w której studiuję wyszła z propozycją wydania mojej pracy dyplomowej w formie książki. Odmówiłam. - Dlaczego?
Kończąc licencjat wiedziałam, że pójdę za ciosem, że pójdę dalej. Nie do końca wiedziałam jaką tematykę wybiorę na pracę magisterską dlatego chcąc uniknąć niechcianego plagiatu
i pozbawienia siebie praw autorskich - odmówiłam.
Aktualnie jestem w trakcie pisania pracy magisterskiej. Zanim zaczęłam wiedziałam, że obie parce chcę połączyć i rozbudować o tematykę, której nie podjęłam ale wiem, że musi się znaleźć w książce, którą mam marzenie wydać.

Mam dwa papierowe marzenia, które diametralnie się od siebie różnią:
1. Marzę o maszynie tnąco - wytłaczającej. Nawet nie chcę tej droższej (na to co aktualnie posiadam) wystarczyłaby mi ta mniejsza, tańsza. Ale ten produkt usprawni moją prace i będę nadal mogła obdarowywać ludzi uśmiechem.
2. Moim największym marzeniem jest wydać własną książkę. Książka będzie mocna ze względu na zawarte w niej treści. Co ważniejsze, a zarazem smutne - będzie to literatura faktu.
Chcę pisać, i piszę o tym co się wydarzyło.
Przykładowe hasła z mojej pozycji: seryjni mordercy, syndrom sztokholmski, psychopatie, zachowania patologiczne, działania organów ścigania.
Dla niektórych to "chora" tematyka. - Owszem. Zgadam się. Ale to wszystko niekiedy opisuje to co "siedzi" głęboko w człowieku, który na pierwszy rzut oka wydaje się być normalny.
Chyba nie muszę podawać przykładów, bo na chwilę obecną wolę tego nie robić ze względu na medialność spraw.

Więc jeśli jest tutaj chociaż jedna dobra dusza, która chce mi pomóc spełnić mojej papierowe marzenia, to będę BARDZO SZCZĘŚLIWA! :)

Pozdrawiam wszystkich,
Kasia