Marzenie kurs perkusji

Jestem Judyta. Mieszkam w Warszawie. Cierpię na depresję ale próbuję z niej wyjść. Nie piję, nie ćpię, łykam grzecznie tabletki i chodzę do pracy. Muzyka jest moim sposobem na zwiechy nastroju, ale umiem grać tylko na grzebieniu wywołując skrajne emocje.

Byłam ostatnio na darmowej lekcji gry na perkusji. Zakochałam się w instrumencie i w ludziach uczących na nim grać. Przypomniało mi sie dzieciństwo, w którym nauczyłam sie żonglować na złość ludziom mówiącym niepochlebne rzeczy na temat mojej zręczności, a raczej jej braku. Chciałabym się nauczyć zgrywać nogi z rękami na złość ludziom twierdzącym, że w moim przypadku się nie da.

 Szkoła oferuje kurs 6-miesieczny (w zniżce) za 3300 zł. W drodze wyjątku zaoferowano mi kurs 3-miesięczny w trzech ratach po 575 zł, jest to cena obowiązująca (znowu wyjątkowo) do 28 października. Chcę się rozwijać i wyjść że swojej strefy komfortu. Niestety nie stać mnie nawet na jedną ratę trzymiesięcznego kursu. Wypłata idzie na mieszkanie i wsparcie rodziny.

Zdaję sobie sprawę z tego, że nie ratuję tą zbiórką niczyjego życia. Że zbieram na siebie. Nie oczekuję w sumie wpłat gdyż wiem, że z wielu względów czasy są ciężkie. Ale kilka osób mi powiedziało, że jak założę zbiórkę to mi się dołożą. Więc zakładam zbiórkę. Jeżeli się nauczę, a będę dawać z siebie wszystko, to będę mogła dorabiać na warszawskim Starym Mieście i wspierać bliskich i dalszych potrzebujących.