Turnus dla osób niewidomych

Kochani! Dwutygodniowy turnus wypoczynkowo- rehabilitacyjny skierowany jest dla osób niewidomych, które często zmagają się z dodatkowymi niepełnosprawnościami. Brak możliwości korzystania ze zmysłu wzroku bardzo mocno ogranicza poznawanie otaczającego nas świata. Utrudnia komunikację, zdobycie wykształcenia, zawodu, godzi w samodzielność, zamyka wiele dróg potrzebnych do samorealizacji i rozwoju.

Już wiele lat temu, dzięki działaniom prywatnych osób, powstała wspaniała inicjatywa zorganizowania wakacyjnego wypoczynku dla niewidomych dzieci, młodzieży i osób dorosłych. I tak, latem 1983 roku rozpoczęła się przygoda, która trwa do dziś. Jedyną przerwą był rok 2020, gdy zmagaliśmy się z pandemią COVID-19.

Podczas turnusu rolę przewodników osób niewidomych i słabowidzących pełnią wolontariusze z całej Polski, często są to osoby z wykształceniem tyflopedagogicznym. Najwięcej czasu spędzamy na zdobywaniu górskich szlaków i wspólnym muzykowaniu. Ważną rolę przykładamy do nauki czynności życia codziennego, szczególnie umiejętności samodzielnego przygotowania posiłków, sprzątania oraz robienia zakupów. Uczestnicy korzystają z możliwości treningów orientacji przestrzennej i mobilności z wykwalifikowanymi instruktorami, rozmów z terapeutami i psychologami. Nie zapominamy również o sferze relaksacyjnej, często urządzamy wieczorki muzyczne, dyskoteki, ogniska gramy w planszówki, RPG, kąpiemy się w strumieniu i zażywamy domowego SPA.

W tym roku przypada okrągła, 40 rocznica organizacji obozu, dlatego bardzo byśmy chcieli, by był on niezapomniany i wyjątkowy. Niestety wszystko jest coraz droższe i bardzo trudno pokryć podstawowe koszty.  Środki finansowe będą przeznaczone na pokrycie kosztów przejazdu, noclegu, wyżywienia oraz zapewnienie warsztatów terapeutycznych, rehabilitacyjnych. Zebrane środki nie będą przeznaczone na wynagrodzenie przewodników oraz trenerów, ponieważ oni pomagają nam pro bono.

Największą miłością ukochaliśmy polskie góry, ponieważ zapewniają nam dużo aktywności fizycznej, której na co dzień brakuje osobom z niepełnosprawnością wzrokową. Dają poczucie sprawstwa, pozwalają pokonywać własne bariery, lęki i ograniczenia. Budują wiarę i dodają nadziei, iż pomimo dużych ograniczeń jest wiele do zdobycia. Często wystarczy pomocna dłoń przewodnika, by wspiąć się na sam szczyt, swoich możliwości, ale także górskich szczytów. A nie ma nic cudowniejszego, niż orzeźwiający, chodny wiatr na policzku, po długim i wyboistym górskim szlaku.

Będziemy wdzięczni za każdy gest dobroci i wsparcia.

Dziękujemy!