Marcin z Radlina chory na SLA

Nazywam się Marcin, mam 36 lat. Do niedawna prowadziłem normalne życie. Wspierałem mamę, pomagałem niepełnosprawnemu bratu. Bardzo lubiłem swoją pracę. Realizowałem swoje marzenia. Nagle wszystko się zmieniło…

W ubiegłym roku zacząłem się gorzej czuć. Drętwiała mi ręka, drżały mięśnie, a mowa zaczęła być niewyraźna. Później wszystko szybko się potoczyło. Lekarz neurolog, szpital, badania i wstępna diagnoza. To był szok, ale była też nadzieja, przecież to bardzo rzadka choroba. Jestem młody i silny, dbam o siebie.

Niestety, obawy zostały potwierdzone, stwardnienie zanikowe boczne (SLA).

Robię wszystko co mogę żeby utrzymać swoje ciało jak najdłużej w sprawności, żebym mógł funkcjonować i spowolnić rozwój choroby, dlatego też biorę udział w badaniach klinicznych. Jednak najważniejsza jest regularna, kosztowna rehabilitacja.

Do tej pory koszty rehabilitacji pokrywał ubezpieczyciel, jednak limit został wyczerpany. Moje oszczędności też zostały już wykorzystane. Utrzymuję się z zasiłku rehabilitacyjnego, więc sam niewiele zdziałam. 

Dlatego zwracam się do Was, przyjaciół, znajomych ludzi dobrej woli o nawet najdrobniejszą pomoc i wsparcie w zgromadzeniu tej kwoty, którą chcę przeznaczyć na rehabilitację i koszty dojazdu z tym związane. Za każdą - nawet najmniejszą wpłatę, modlitwę oraz udostępnienie tej zbiórki z całego serca dziękuję. Marcin.