Leczenie naszego aniołka

AKTUALIZACJA 09.02. 
Kontrolne badania krwi:

AKTUALIZACJA - USG 


Zaledwie dwa tygodnie temu zakończyliśmy leczenie Fino, naszego drugiego kota. Była to trudna i wymagająca przeprawa. Kosztowne leczenie pochłonęło mnóstwo stresu, nerwów, leków oraz oczywiście pieniędzy. Nie ukrywajmy, ledwo daliśmy radę. Nie udało się wtedy zebrać całej kwoty, a teraz potrzebujemy prawie dwa razy więcej! 

Regis jest przyrodnim bratem Fino. Został podrzucony jako mały kociak pod czyjeś drzwi. Był tak słaby, że nawet nie uciekł. Wyleczono go ze świeżba i kociego kataru, poznano z człowiekiem, nauczono co do mizianie i dobra zabawa. 

Już na początku ten uroczy mały urwis sprawił, że roztopiliśmy się z zachwytu. Połączyliśmy go ze wspomnianym wcześniej Fino i tak powstał duet papużków-nierozłączków. 😉 Gdy nadszedł dzień adopcji byliśmy wniebowzięci. Nareszcie te dwa maluchy mogły być z nami, już na zawsze.  Szybciutko się oswoili z otoczeniem i parę godzin później spaliśmy przytuleni wszyscy razem.  

Regis wydawał się być spokojniejszy od Fino, ale jak się rozkręcił to też potrafił szaleć i pokazać pazurki. Bardzo szybko się do nas przywiązał i chodził za nami krok w krok. Za dnia wędrował po mieszkaniu, towarzyszył nam w każdej czynności, chętnie wskakiwał na ramię i stamtąd obserwował świat, a w nocy spał na nas, albo tuż przy naszych głowach. 🤗 Uwielbiał codzienne sesje zabaw i treningu węchowego. 

Kiedy Fino zachorował bardzo się tym przejął, tak, że przez pierwsze dni stracił apetyt. Przez całe leczenie mu towarzyszył, zachęcał do zabawy, spał obok i z utęsknieniem oczekiwał jego powrotu od weterynarza. 😻

Wszystko rozegrało się na przestrzeni kilku dni. W Boże Narodzenie zakończyliśmy leczenie Fino i parę dni później udaliśmy się na kontrolę. Na wszelki wypadek wzięliśmy ze sobą też Regisa. Doktor zbadał naszego delikwenta i oznajmił, że wszystko jest w jak najlepszym porządku. Po nowym roku, około święta Trzech Króli Regis zaczął mieć straszne problemy jelitowe, gorączkę a do tego wymiotował po każdym posiłku. Zmartwieni poszliśmy do weterynarza, gdzie wykluczyliśmy pasożyty, panleukopenię i kilka innych przypadłości. Podano mu steryd oraz lek na nudności. Sytuacja się uspokoiła. Niestety mimo wyciszenia dolegliwości Regis nadal gorączkował. Dlatego też udaliśmy się na kontrolę po tygodniu. 

Dalszej części chyba każdy się domyśla... 

Utrzymująca się gorączka, USG i... spełniła się nasza najgorsza obawa. Kolejny wyrok. 

Tego samego dnia mieliśmy zrobić kontrolę Fino u naszego lekarza prowadzącego, więc bez zastanowienia wzięliśmy także Regisa. Reszta była w zasadzie formalnością. Twardy brzuch, płyn, a do tego okazało się, że nasz misio ma jeszcze zapalenie oczu.

Drogę postępowania i leczenie już znaliśmy, ale dodatkowa postać oczna nas zwaliła z nóg. Koszty momentalnie wzrosły, razem z sugerowaną nam dawką leku.  Na szczęście choroba została szybko wykryta i rokowania są BARDZO DOBRE.

Na ten moment nie mamy nic. Ledwo się wygrzebujemy z poprzedniego leczenia, wydzielając co do złotówki pieniądze na kontrolne badania. 

Niestety ani fizycznie, ani psychicznie nie jesteśmy w stanie podawać Regisowi leku w formie iniekcji, tak więc od początku będziemy stosować kapsułki, które są (oczywiście, jakżeby inaczej) droższe od fiolek. 

Wtedy raczej delikatnie, a teraz już rozpaczliwie - PROSIMY O WSPARCIE.

Kwota jest kosmiczna, ale nie wyobrażamy sobie uśpienia naszego dziubka i rozstania się z nim NA ZAWSZE. Nie przeżyjemy tego, ani my, ani Fino - jego ukochany brat. 😞

Jesteśmy młodymi dorosłymi, nie mamy wiele, tak na prawdę najważniejsze są dla nas te dwa aniołki. Nasze oczka w głowie. Jednego już udało się uratować! 

Prosimy o pomoc! 

Poniżej wyniki badań: