Sprowadzenie leku dla Mańka

Maniek to niespełna 8-miesięczny brytyjczyk, który już prawie 4 miesiące towarzyszy mi w życiu. Dotychczas był bardzo wesołym kociakiem, który zawsze musiał być przy mnie - czy to doglądając jak pracuję przy komputerze (najlepiej z moich kolan lub klawiatury), czy próbując podkraść gąbkę podczas mycia naczyń, czy też tuląc się w trakcie snu. Ma cudowny charakter, jest bardzo nastawiony na człowieka i otwarty na świat, o czym mógł się przekonać każdy, kto go poznał.  

Niestety tydzień temu ta sielanka dobiegła końca, a usłyszana diagnoza sprawiła, że pękło mi serce... 

Zaczęło się niewinnie - Maniek trochę stracił apetyt, więcej spał, przestał się interesować zabawą, a do tego powiększył mu się brzuszek - wyglądał jakby był wzdęty. Jednego dnia zachowywał się normalnie, a następnego już ledwo reagował na bodźce. Wizyta u weterynarza wykazała wysoką gorączkę i obecność płynu w jamie brzusznej, a także początek żółtaczki. Odbierając Mańka z lecznicy usłyszałam, że jest bardzo źle, że zarówno objawy jak i wygląd płynu pobranego z jamy brzusznej oraz dodatni test Rivolty, wskazują na zakaźne zapalenie otrzewnej - wirusową chorobę, na którą nie ma w Polsce dostępnego leku... Która w kilka dni lub tygodni zabierze mi Maniutka... Chorobę, na którą zaleca się eutanazję.

Morfologia, biochemia, elektroforeza białek i rozmaz płynu z jamy brzusznej niestety potwierdziły straszną diagnozę (zdjęcia na dole zrzutki).

Jest jednak możliwość sprowadzania leku, który daje dużą szansę na wyzdrowienie. Ten kto mnie zna wie, że tylko ta opcja wchodziła w grę, więc po pierwszym szoku zaczęliśmy działać i walczymy o życie Mańka. W ostatnich dniach przejechałam prawie 1000km, jeżdżąc do weterynarzy i zdobywając pierwsze dawki leku, by jak najszybciej wdrożyć leczenie. 

A Maniuś wszystko znosi bardzo dzielnie i się nie poddaje. Ostatnie dni to dla niego ciągłe iniekcje z lekami, pobranie płynu z jamy brzusznej, usg jamy brzusznej i płuc, rtg klatki piersiowej, kroplówki... 

A nasza nowa codzienność to ważenie, mierzenie temperatury, podawanie antybiotyku i leku wspomagającego wątrobę, podawanie jedzenia ze strzykawki, bo apetyt mu jeszcze nie dopisuje, a także wyliczenia dawki i iniekcja leku, która jest bardzo bolesna. I ciągła obserwacja i lęk, bo poza płynem w jamie brzusznej mogą rozwinąć się objawy neurologiczne, które będą wymagały zwiększenia dawki leku.

Mimo trudności walczymy, a Maniek mimo bólu który musi znosić, wciąż przychodzi się w nocy tulić, jakby wiedział, że to wszystko dla jego dobra.

To wszystko jest duży wyzwaniem, także finansowym. Lek wymaga codziennego podawania przez min. 84 dni o stałej porze, regularnych wizyt u weterynarza oraz badań krwi, usg. Koszt samego leku to ok. 1000zł na tydzień.  Cała kuracja - w zależności od tego ile Maniek przybierze na wadze i jaką dawkę trzeba będzie zastosować - wyniesie od 10 000 do 20 000zł. Do tego koszty wizyt, badań kontrolnych, dodatkowych leków, dojazdów... Ale razem damy radę - w końcu w kupie siła! 

Aktualnie jesteśmy po 5 dawkach leku i pojawia się promyk nadziei - brzuszek wyraźnie zmniejszył swój obwód, co może oznaczać, że płyn się wchłania, gorączka ustąpiła, a sam Maniek zaczyna się bawić, wskakiwać na swoje ulubione miejsca i domagać się pieszczot. W następnym tygodniu czeka nas kontrolne usg, które wykaże czy płyn się całkowicie wchłonął oraz badania krwi. Choć jego ciałko pod futerkiem jest bardzo chudziutkie i wciąż jeszcze słabe, to wola walki ogromna. Trzymajcie za niego kciuki!

Bardzo dziękujemy za każde wsparcie,

Ania i Maniek