Mała Lerma i jej siostra

Przez dwa dni leżała w trawie zanim ktoś wezwał pomoc. Na początku troszkę wstawała, troszkę się kręciła, ożywiała, gdy nadchodziła matka, lecz potem już była tylko jak ten „placek”. Kupka futra między chwastami. Z matką nadchodziła siostra. Siostra też wyraźnie osłabiona, łapki gubiły krok, kociątko się przewracało. Ale wstawało i szło. Tylko Lerma zostawała. Kocica dzika, nie dawała do siebie podejść.

Gdy do nas przyjechały nie byliśmy pewni czy Lerma przeżyje pierwszą noc. Nie byliśmy pewni czy siostrzyczki potrafią jeść. Luiza przy kilku pierwszych podejściach zamiast zgarniać mięso do buzi, wyrzucała wszystko z miseczki. Zaś Lerma… Lerma tylko leżała. Myśleliśmy, że umiera.

Kroplówki, leki przeciwgorączkowe, przeciwzapalne, antybiotyk…

Oba kociątka mają objawy neurologiczne. Zaburzenia chodu, przewracają się przy próbach mycia i przy zmianie pozycji, wpadają na pręty klatki. Dziewczyny mają przeczulicę skóry, przy próbach dotknięcia ich, pogłaskania po grzbiecie krzyczą i wyginają ciała, jak zdrowe kociaki przy zastrzykach. Czasem łapią łapkami niewidoczne przedmioty tuż przed nosem. 

Nie wiemy co im dolega. Mamy nadzieję, że to zaburzenia elektrolitowe i niedożywienie spowodowały tego typu zaburzenia. Możliwe też, że dziewczyny przeszły jakąś chorobę wirusową. Obecnie są zbyt słabe by podać im narkozę do bardziej szczegółowych badań. Czekamy.Mama, złapana razem z nimi, okazała się nie mieć mleka w cycuszkach. Nie wiemy, co tak do końca się tam stało, ile było kociąt, czemu dziewczynki są tak pokręcone. Pewnie nigdy się nie dowiemy, lecz teraz nie to jest najważniejsze. Najważniejsze by maluchy przeżyły i mogły w miarę normalnie funkcjonować.