Spełniamy marzenie naszej mamy

Karola zmarła niespełna trzy tygodnie temu, przy porodzie, miała 28 lat.

Nie tak miało być! Odjeżdżając do szpitala przygotowała łóżeczko dla nowego członka rodziny, pożegnała starszego synka Filipa, męża Marka i pojechała. Chwilę po cesarskim cięciu zdążyła zadzwonić do męża z informacją, że wszystko w porządku, synek trafił do inkubatora a ona sama planowała chwilę odpocząć.

Nastąpił krwotok, zatrzymanie akcji serca, reanimacja, operacja, OIOM, następny krwotok i następna reanimacja... Tej nocy była reanimowana 3 razy, zmarła o 5 nad ranem. Nie zdążyła poznać drugiego synka.

Karola z mężem żyli skromnie, nie mogli liczyć na pomoc rodziców, ale byli samodzielni i konsekwentnie realizowali swoje marzenia. Oboje ukończyli szkołę medyczną, Marek od 8 lat pracuje jako opiekun socjalny w Domu Pomocy Społecznej a Karola zamierzała wrócić do pracy po urlopie macierzyńskim.

Nadrzędnym celem rodziców było stworzenie swoim dzieciom domu, jakiego sami nie mieli - konsekwentnie do tego dążyli.

Dzisiaj wszystko runęło w gruzach. Marek załamał się po śmierci żony. Starszy synek nadal czeka na mamę bo tata nie ma sił by powiedzieć mu prawdę.

Tuli swoich chłopców i płacze. Sytuację pogarsza fakt, że mama Marka zmarła gdy on sam był dzieckiem - nie ma babci, która mogłaby być dla niego wsparciem, powróciły traumy z dzieciństwa. 

To wspaniały i skromny człowiek, dlatego z całych sił chciałabym mu pomóc.

Mieszkają aktualnie w małej miejscowości, w małym i starym mieszkaniu razem ze schorowanym tatą Marka i jego bratem, mają tam swój pokój wspólną kuchnię i łazienkę, w kuchni jest też piec na drewno, którym ogrzewają mieszkanie zimą.

Mam plan by kupić w bezpośredniej okolicy miejsca pracy Marka małą działkę ze starym domem. Chciałabym następnie ten dom wyremontować, na działce posadzić owocowe drzewka i postawić podwójną huśtawkę dla chłopców. To nie przywróci życia Karoli, chłopcom nie zwróci mamy ale pozwoli mi spełnić jej marzenie o domu dla jej rodziny - jasnym, ciepłym i z drzewkiem owocowym pod oknem.

Wyobrażam sobie, że dla Marka będzie on mógł stanowić "trampolinę" do działania, pomoże mu się "odbić" i odważniej spoglądać w przyszłość. Wyobrażam sobie, że ten dom będzie stanowił oazę bezpieczeństwa dla dwóch wspaniałych chłopców i ich taty oraz pozwoli na organizację opieki nad dziećmi i powrót taty do pracy po urlopie macierzyńskim.

Jestem zdeterminowana do działania, mam w głowie plan i bardzo mało czasu - chciałabym zdążyć ze wszystkim zanim Marek będzie musiał wrócić do pracy - lubi ją i nie może przerwać, jest w tej chwili jedynym opiekunem dla swoich dzieci. 

Przeszkodą jest brak środków na realizację celu. Wiem, że proszę o wiele. Pisząc zastanawiam się czy mamy szansę zaistnieć w gąszczu innych zbiórek. Wiem też, że nie mogę się poddać i wierzę, że znajdę wśród Państwa ludzi o wielkim sercu, którzy zechcą mnie wesprzeć i podarować małym chłopcom troszkę lepszy świat. Dobro powraca.

Ze swojej strony deklaruję pełną transparentność, będę relacjonować postęp prac oraz informować o losach rodziny. Za każde wsparcie z góry serdecznie dziękuję.

Przedstawiam Państwu Karolę z małym jeszcze Filipkiem. Załączam też akt zgonu z 6.11.2020.

Jola