Stefan, którego miało nie być

2 kg życia zamknięte w tym wątłym ciele.

Życie, które służyło za tarczę do strzelania. 

Życie, które skazane było na śmierć głodową, bo nie utrzymał się już ani jeden ząbek.

Katar, ból, głód i tułaczka. 💔

Tego kota powinno już nie być. 

A jest. 

Jest i chce żyć!

Stefanka łapaliśmy trzy dni na klatkę łapkę. 

Nie interesowało go ani jedzenie dookoła, ani smaczki. Zniknął i myśleliśmy, że nie wróci. 

Po trzech dniach rano znowu się spotkaliśmy. 

Już nastawialiśmy klatkę łapkę jak coś nami ruszyło… 

Podeszłam. Dałam jeść. 

Po prostu zamknęłam w transporterze. 🥺

Stefan to całkowicie oswojony kot, na pewno był kiedyś czyjś. 

A jednocześnie chodził w takim stanie przez tyle czasu w samym środku miasta. 😞

Stefan jest w tragicznym stanie. Waży tylko 2 kg, to tylko skóra i kości. 

Na plecach wielki strup, prawdopodobnie po postrzale- a w nim larwy much. 

Katar leje się z jego noska, oczu. Na oczku owrzodzenie. 

Kleszczy niezliczona ilość, tak napompowane, że prawie pękały. 

Ani jednego ząbka w buzi. 

To tak jakby Andzia, która odeszła do nas wróciła. 😭

Stefan jednak zachowuje się jak zdrowy.

Myję się, je, tuli. 

Ten kot ma taką wolę życia, że nawet przez sekundę nie pomyślał, że to koniec- a był już tak blisko. 

Leczenie Stefana to napewno długa i kosztowna droga, ale nie mamy wątpliwości, że warto.

Musimy o niego zawalczyć. Jesteśmy mu to winni. 

Prosimy o pomoc w opłaceniu jego drogi do zdrowia. 

Bez Was nie będziemy mogli tego zrobić. 💔

Stefan błaga was o szansę na życie. 

On nie jest jeszcze gotowy żeby umierać! 😭