Don Pedro tak bardzo chce żyć

Jestem jedną z wolontariuszek ProFelis i prowadzę dom tymczasowy dla kotów. Don Pedro ma zaledwie 9 miesięcy, a już dużo przeszedł w swoim krótkim życiu. Był bezdomny, żył na działkach razem ze swoją mamą, Polą, gdzie był od czasu do czasu dokarmiany. Gdy trafił do mojego domu tymczasowego w wieku 3 miesięcy, wydawało się, że już teraz będzie tylko lepiej. Niestety kocurek zachorował na zapalenie płuc, a leczenie trwało aż 2,5 miesiąca. W pierwszej połowie stycznia Don Pedro zaczął tracić na wadze, a któregoś dnia się przewrócił i miał problem z tylnymi łapkami. Weterynarz stwierdził, że kocurek się przejadł i stąd jego problemy z chodzeniem. Już wtedy w jego organizmie rozwijała się straszna choroba, która jeszcze kilka lat temu była nieuleczalna. Ale prawidłowa diagnoza przyszła dopiero kilkanaście dni później. 

W poniedziałek 17 stycznia kocurek trafił do weterynarza, który podejrzewał nawrót zapalenia płuc. Jeszcze tego samego dnia udało się pobrać krew do badania oraz zrobić USG płuc i jamy brzusznej. Okazało się, że Pedro miał płyn w klatce piersiowej i brzuchu, a badania krwi wykazały anemię i niski stosunek albumin do globulin. I wtedy padła diagnoza, której nikt nigdy nie chciałby usłyszeć - sepsa albo FIP (zakaźne zapalenie otrzewnej). Don Pedro w stanie hipotermii (temperatura jego ciała wynosiła zaledwie 35 st. C!) trafił do szpitala, gdzie lekarze podawali mu kroplówki i bardzo silny antybiotyk. Na drugi dzień kocurek poczuł się lepiej, więc miałyśmy nadzieję, że to jednak sepsa i że leki działają. Po dwóch dniach Pedruś miał atak padaczki z utratą przytomności, po którym bardzo źle się czuł. W piątek rano kocurek miał jeszcze jedno badanie USG. I wtedy stało się jasne, że to nie sepsa tylko FIP... W dodatku w wersji neurologicznej.

Widząc, jak Don Pedro dzielnie walczy i jak bardzo chce żyć, choć zdaniem jednego z weterynarzy, powinien już umrzeć, zapadła decyzja - walczymy razem z nim! 21 stycznia kocurek dostał pierwszą dawkę specjalnego leku, a półtorej godziny później miał kolejny atak padaczki. Wydawało się wtedy, że to już koniec... Że pomoc przyszła za późno. Ale Pedruś miał inne plany - nie chciał się tak łatwo poddać. On chciał żyć za wszelką cenę i pokonać FIP-a. Przez kilka pierwszych dni terapii kocurek ze względu na obrzęk mózgu miał problem ze wzrokiem (nie widział lub niedowidział), co potwierdził neurolog. 

Jesteśmy pod wrażeniem, ile siły i woli walki kryje się w tym chudziutkim i malutkim ciałku. Leczenie jest długie (terapia trwa 84 dni) i bardzo kosztowne, tym bardziej, że mamy do czynienia z odmianą neurologiczną, która wymaga podawania większej dawki leku, co podraża koszty kuracji.  Mamy pod opieką kilkanaście innych kotów (w tym koty z białaczką, z krwawiącym polipem w uchu), którym również musimy zapewnić leczenie i opiekę weterynaryjną (wizyty, badania, szczepienia, kastracje, operacje, zabiegi stomatologiczne). Bez Waszej pomocy nie uda nam się sfinansować leczenia Don Pedra. A brak leku to wyrok śmierci dla niego - nie można zrobić żadnej przerwy w trakcie terapii. Bardzo prosimy o wpłaty dla tego dzielnego wojownika!