Poetka walczy o cud chodzenia

Czy pani wie, że gdyby pani urodziła się przez cesarskie cięcie była byłaby pani zupełnie zdrowa” powiedział mój lekarz 19 lat po moim narodzeniu. 

Ta wypowiedź naprawdę zwaliła mnie z nóg. 

Na pierwszy krok czekałam 5 lat. Dziś mam 40 lat. Moje kroki są krzywe tak, że dzieci  mijane na ulicy, wołają- pingwin. Ale to nic, dla mnie ważne jest ocalić te kroki. 

 Niestety  trzaskające biodro, skrzywienie kręgosłupa i sztywna stopa mocno utrudniają mi chodzenie. Chcę uniknąć endoprotezy biodra ponieważ lekarze uważają, że z moim dziecięcym porażeniem mózgowym to duże ryzyko i po operacji może być znacznie  gorzej niż teraz. Zimą boję się tak bardzo, że praktycznie nie wychodzę z domu.

Mimo to 

Jestem samodzielna (staram się ).Pracuję pomagając moim uczniom być mistrzami rozprawek i nie bać się matury ustnej z angielskiego i udaje mi się to z większymi lub mniejszymi sukcesami, Jedno wiem na pewno. Nie chcę tej pracy stracić. Właśnie dlatego potrzebuję. Chodzić . Niestety moje dochody są zbyt małe abym mogła sama sfinansować regularną rehabilitację.   

  Jedyna realna szansa na poprawę mojego chodu to  indywidualna rehabilitacja. 

Z góry dziękuję wszystkim którzy pomogą mi ocalić cud chodzenia. 

Pod zdjęciem  jeden z moich wierszy

Jeśli ktoś chciałby przeczytać więcej. Chętnie wyślę link do całego tomiku. Proszę napisać do mnie na adres [email protected]

Akceptuję siebie

niepełnosprawną Irminę,

lecz nie ułomną,

gdyż dusza moja pełna,

a serce dla ludzi otwarte.

Nogi moje lekko inne,

ale ręce do Boga wyciągnięte.

Głowa pomysłów pełna

ubiera w litery słowa serca.

Modlitwy moje 

czasami są dla innych 

jak skrzydła anioła,

chroniące przed burzą

czarnych słów.

Ciało moje, 

jeśli mniej sprawne

niż inne wokół, 

to nie ważne,

takie ciało

też ma powołanie.

Kiedy jest mi trudniej

sprostać codzienności

nie noszę zadry w duszy.

Dni,

nie mogą być tylko z róż poukładane .

Kolce potrzebne są

bym uczyła się pokonywać je

gestami miłości.

Dni, 

w których kolce niezgody

pokonaliśmy dobrym gestem,

doceniamy bardziej niż te  aksamitne,

bezszelestne...

Jeśli ktoś chciałby przeczytać więcej. Chętnie wyślę link do całego tomiku. Proszę napisać do mnie na adres [email protected]