szpital dla jeży

Do ośrodka rehabilitacji zwierząt Jeżurkowo w Skierdach pierwszy, wymagający pomocy jeż trafił pod koniec 2009 roku. Od tego czasu w Jeżurkowie znajdują pomoc potrzebujące jeże nie tylko z województwa mazowieckiego, ale również z innych części kraju. Ich liczba z każdym rokiem rośnie.  Pomoc znajdują osierocone jeżowe oseski, które straciły mamę, a także dorosłe ranne i chore jeże. Znakomita większość zwierząt, po odchowaniu lub wyleczeniu trafia na wolność. Wracają do swojego dawnego środowiska lub są wypuszczane w bezpiecznych ogrodach. 

Dotychczas ośrodek miał do dyspozycji małe pomieszczenie, w którym jeże były leczone. Po leczeniu, a przed uwolnieniem jeże trafiają do jednej z dwóch zagród. W zagrodzie treningowej umiejętności ćwiczą młode jeżyki, pod czujnym okiem starszych jeży, które czekają na wypuszczenie, lub ośrodkowych rezydentów – jeży, które z powodu przebytych chorób nie poradzą sobie na wolności. Jesienią jeże które nie zostały wypuszczone na wolność w lecie trafiają do zagrody hibernacyjnej.  

Przez cały czas funkcjonowania ośrodka w planach była adaptacja nowego pomieszczenia na potrzeby szpitala dla jeży. Plany te były z roku na rok odkładane, głównie z powodu braku funduszy. Wszystkie gromadzone środki pochłaniało leczenie i bieżąca opieka nad zwierzętami. Na przełomie roku 2016 i 2017 do ośrodka trafiła tak duża liczba zwierząt, że przebudowa pomieszczenia  stała się koniecznością – nie zmieści się już ani jeden potrzebujący zwierzak, a ośrodek będzie miał bardzo ograniczone możliwości udzielania pomocy. 

Czy szpital jest potrzebny i warto go wspomóc – oceńcie sami. Opowiemy Wam historię dwóch jeży – Muńka i Zwłoczka. 

Jeż Muniek został znaleziony przy ścieżce rowerowej pod koniec września. Leżał bezwładnie i wykazywał niewielkie oznaki życia.  Znalazca zawiózł jeża do lecznicy, gdzie oceniono jego stan i podano mu leki… ale po otrzymaniu pierwszej pomocy nie wiedziano co z nim zrobić. Nie mógł zostać w lecznicy i zapadła decyzja, że wróci do swojego środowiska. Został odwieziony do miejsca znalezienia. Znalazca jednak miał obawy co do stanu rannego jeża i pojechał sprawdzić czy leki pomogły, a jeżyk znalazł sobie schronienie. Niestety – jeż leżał w tym samym miejscu gdzie go wieczorem odłożono. Ponownie został zabrany i rozpoczęły się poszukiwania miejsca, gdzie zwierzak znalazłby pomoc. Po 48 godzinach od momentu znalezienia Muniek trafił do innej lecznicy weterynaryjnej, a potem do Jeżurkowa. Niestety odniesione rany, wstrząs i chłodne, wrześniowe noce to było zbyt wiele dla małego, jeżowego ciałka. Odszedł po kilku godzinach. Mimo, że był w ośrodku tak krótko, na zawsze został w sercach jeżurkowskich opiekunów. 

Historia Zwłoczka była podobna. Leżał jak martwy przy krawężniku ruchliwej drogi. Został odwieziony do lecznicy przez Straż Miejską, a później trafił do Jeżurkowa. Jego stan był ciężki, a rokowania bardzo ostrożne – opiekunowie nie liczyli na wiele. Szybko udzielona pomoc i bezpieczne miejsce, do którego trafił Zwłoczek zrobiły swoje. Jeżyk uchwycił się danej mu szansy i okazało się, że jego stan szybko się poprawiał. Został uratowany i wrócił na wolność.

Zwłoczek

Więcej jeżowych historii znajdziecie na stronach Jeżurkowa 

 http://jezurkowo.primum.org.pl/2016/12/przygarnij-jeza-na-zime-wirtualne-adopcje-odslona-3/ 

Możecie też obejrzeć więcej jeżowych filmów na Jeżurkowskim kanale You Tube 

https://www.youtube.com/channel/UCeq9bJuaRnEQQeQos3ah3Jw

Każda wpłata, to szansa podarowana jeżowi w potrzebie, szansa na uratowanie życia i powrót do środowiska. Każda zmienia nie tylko świat potrzebującego pomocy jeżyka, ale również środowisko, które nas otacza. Dzięki jeżom utrzymywana jest w ryzach populacja owadów i gryzoni. Niestety liczba jeży w Europie gwałtownie się kurczy – praktycznie z każdym rokiem jest ich mniej.