Pomóż Julkowi pokonać nowotwór!

{Edycja 12.07.2017 r.} - WSTRZYMANIE ZBIÓRKI

Kochani!

Ogrom pomocy wszelakiej maści jaka spadła na Juliana i naszą rodzinę od stycznia br. kiedy dowiedzieliśmy się o chorobie Julka jest niesamowity. Dzięki zaangażowaniu osób z całego świata (bez kozery) - z Polski, Irlandii, Szwajcarii, Niemiec, Stanów Zjednoczonych, Anglii i wielu innych zakamarków świata Julian będzie miał możliwość najnowocześniejszego i najefektywniejszego leczenia. 

Niezmiernie nas to cieszy. Serdecznie dziękujemy wszystkim, którzy nas wsparli w różny sposób: poprzez dobre słowo, wspaniałe czyny, pomoc finansową, przesyłanie pozytywnej energii, gotowanie rosołów :) i wiele innych świetnych rzeczy...

Na chwilę obecną wszystkie potrzeby medyczne jak i pozamedyczne Juliana są zapewnione na najlepszym dla niego poziomie. Dlatego też zdecydowaliśmy się na wstrzymanie zbiórki na pomagam.pl

To oczywiście nie koniec leczenia Juliana - będziemy z Wami w stałym kontakcie ze świata. Być może pojawią się jakieś nieprzewidziane koszty (nigdy nie wiadomo). Gdyby ktoś z Was chciał wesprzeć Julka w przyszłości to zapraszamy serdecznie na stronę:

www.pomocdlajulka.pl 

oraz na

facebook.com/juliankomajda

Jeszcze raz  ogromnie wszystkim dziękujemy za okazaną pomoc. Pozostajemy w kontakcie.

Pozdrawiamy z całego serca.

Julian, Joanna i Bartosz Komajdowie.

_______________________________________________________________________________________

Moi Drodzy!

Mam na imię Michał i mam zaszczyt być wujkiem 2,5 letniego Julianka, naszego Superman’a. Piszę o nim w ten sposób, bo to, co potrafi znieść tak mały człowiek, przerasta moją wyobraźnię. Setki badań, kroplówek, przetaczania krwi, budzenia w środku nocy w celu wykonania rutynowych kontroli organizmu, osiem dawek chemii, zabiegi chirurgiczne. Tak wygląda jego codzienność. Jego i jego rodziców. Mój brat Bartosz oraz moja bratowa Joanna - rodzice Juliana, walczą każdego dnia o jego uśmiech i o to, aby czuł się chociaż przez chwilę w szpitalnej codzienności, jak w domu.

Kiedy Julian trafił do szpitala w stanie krytycznym, serce mi zamarło. Wstępne wyniki mówiły o zbyt niskim poziomie sodu we krwi, który udało się nieco podnieść, dzięki czemu jego stan się ustabilizował. Nikt z naszej rodziny nie spodziewał się, że sprawy potoczą się w taki sposób. Julian musiał przejść przez wiele badań. 19 stycznia 2017r. zdiagnozowano u niego złośliwy guz, nowotwór o nazwie Neuroblastoma, w IV stadium rozwoju, z przerzutami do szpiku oraz kości.

Prosimy pomóż nam uratować Julianka, wpłacając teraz choćby najmniejszą kwotę.

Julek jest pod opieką Centralnego Szpitala Klinicznego Uniwersytetu Medycznego, Ośrodek Pediatryczny przy ul. Spornej (Pankiewicza) w Łodzi. Jest leczony według Europejskiego programu leczenia dzieci z neuroblastomą wysokiego ryzyka. Obecnie (23.04.2017r.) jest po ósmej, czyli ostatniej z dawek chemioterapii wprowadzającej, której zadaniem jest zmniejszenie guza tak, żeby można było operacyjnie usunąć jego główny ośrodek.

Po zakończeniu terapii wstępnej, która trwała ok. 80 dni Julek został przewieziony do Kliniki „Przylądek Nadziei” we Wrocławiu w celu dalszego leczenia. Pobrano jego komórki macierzyste, a następnie zostanie wykonana operacja usunięcia guza. Julianka czeka jeszcze megachemioterapia, której zadaniem będzie usunięcie komórek nowotworowych ze szpiku. Niestety wraz z usunięciem nowotworu ze szpiku, zostanie on prawie całkowicie zniszczony, co pozbawi Julka na pewien czas odporności, za którą szpik jest odpowiedzialny. Kolejnym etapem będzie autoprzeszczep wcześniej pobranych komórek macierzystych tak, aby szpik mógł się odbudować. Następnie Julianek zostanie poddany radioterapii, która będzie trwała 3 tygodnie.

Ostatnim etapem będzie immunoterapia przeciwciałami anty-GD2. Jej zadaniem będzie wyjałowienie organizmu z pozostałości po nowotworze na poziomie komórkowym, które nie będą widoczne w żadnym z badań. Cała terapia planowana jest na około rok leczenia. Z naciskiem na „około”, ponieważ każde pogorszenie wyników może spowodować opóźnienie w realizacji kolejnych etapów protokołu leczenia.

Przypomnę, że powyższa batalia dotyczy naszego 2,5-letniego Julka, a nie dorosłego mężczyzny w sile wieku.

Julianek, mimo całego stresu i traumy jakiej przeżył ponad 3 miesiące temu, gdy został wyrwany z bezpiecznego, kochającego domu, z oazy swojego wesołego dzieciństwa, ze swego pokoju z ulubionymi zabawkami, książkami, które mu czytaliśmy, jest wulkanem niespożytej energii i przejawia ogromną chęć do bycia zdrowym. Wiadomo, że po górkach przychodzą też dołki kiedy jest słabszy, spada mu poziom płytek krwi, jest wtedy senny, przybity, osowiały. To trudny okres dla niego, dla nas wszystkich…

Jeśli nie możesz sobie pozwolić na wpłatę choćby złotówki, prosimy abyś udostępnił zbiórkę u siebie na facebook'u!

Za wszelkie formy wsparcia serdecznie dziękuję w imieniu Juliana oraz jego Rodziny.

Pozdrawiam wszystkich serdecznie,

Michał – Wujek Juliana