Pysio walczy!

Pysio

Macie wrażenie, że to imię jest bardzo pozytywne, radosne? Że od razu uśmiechamy się na dźwięk słowa "Pysio"? My się uśmiechamy, ale, na razie, przez łzy. Dlaczego?

Wiemy, ale mamy nadzieję. Mamy nadzieję, że patrząc na Pysia niedługo będziemy skakać z radości. Mamy nadzieję, aczkolwiek jeszcze nie teraz... Dlaczego? - po raz drugi "dlaczego". Pysio trafił do nas w nocy. W zasadzie nie bezpośrednio do nas, ale do lecznicy, wskazanej przez nas. Parę godzin wcześniej zadzwonił do nas pan, który kiedyś już przywiózł do nas kota, zgarniętego z szosy na Litwie. Kota, który wygrał siódme czy dziewiąte życie (nie pamiętamy już ile żyć powinien mieć kot), ale żył i był bardzo kochany. Czemu akurat my mamy takie marne szczęście? Cóż, mamy i tyle.

Po prostu leżał

Pysio został zgarnięty z jezdni pomiędzy Grudziądzem i Kwidzynem. Co ten sympatyczny pies robił na szosie? Leżał. PO PROSTU leżał! Jak śmiał leżeć i narażać kierowców na przykry widok. Odpowiedź jest krótka. Został potrącony przez nieznany samochód. W zasadzie jaka to różnica, czy samochód był znany czy nie. Na pewno Pysio zapoznał się z nim organoleptycznie :( Do rzeczy. Pies został zauważony przez wspomnianego pana, który nie przejechał obok niego obojętnie. Pan zablokował ruch na jezdni, włączył awaryjne i poszedł sprawdzić czy pies żyje. Wyglądał jakby nie żył. Był sztywny i lodowaty, ale o dziwo, oddychał! Co zrobił pan? Od razu zadzwonił do nas. Był późny wieczór, ale, jak zazwyczaj, odebraliśmy.

Z Kwidzyna do Warszawy jest około 350 km. Akurat zaczęła się w Polsce niespodziewana zima, z zamieciami śnieżnymi, temperaturą -15 stopni. Pan jechał do Warszawy z psem wiele godzin. Dojechał do lecznicy po północy. Po oddaniu psa w ręce warszawskich weterynarzy dotarł do domu pod Kwidzynem o 7 rano! Piszemy o tym, by oddać hołd temu człowiekowi, który ryzykował życiem, by ratować psa!

Pysio nie chodzi, nie wstaje, lekko podnosi się na przednich łapach. Dostaje dożylne kroplówki, leki przeciwbólowe, sterydy. Nie wiadomo jeszcze, czy ma czucie głebokie w tylnych nogach. Bardzo się boimy. Boimy się, bo mamy pod opieką 3 psy, które nie chodzą, które jeżdżą na wózkach. Wiemy jak wyczerpująca jest opieka nad niepełnosprawnymi zwierzętami. Oby Pysio nie musiał dołączyć do nich. Pysio sięga grzbietem do kolana, próbuje współpracować z człowiekiem. 

Fajny, pozytywny pies prosi Was o pomoc!

Pysiak będzie diagnozowany i potrzebuje wsparcia finansowego. Może później będzie potrzebować rehabilitacji, ale o tym potem.

Razem z Pysiem prosimy o pomoc finansową i trzymanie dla niego kciuków!