Woliera dla ptaków w potrzebie

KIM JESTEM I CO ROBIĘ?

Dzień dobry! Nazywam się Maria Kuczkowicz i jestem lekarzem weterynarii. Od 10 lat będąc twarzą projektu ,,W imieniu tych, co nie mówią" RATUJĘ DZIKIE ZWIERZĘTA na tyle na ile pozwalają mi na to własne fundusze. Od roku wspierają mnie w tym również PATRONI.

Małymi krokami pod Babią Górą pragnę stworzyć ośrodek rehabilitacji dla dzikich zwierząt, w którym będą one leczone, odchowywane, a następnie wypuszczane na wolność. W tym momencie na terenie Podhala i Orawy nie ma miejsca, w którym Nasza rodzima fauna mogłaby liczyć na pomoc i drugą szansę. Usiłuję to zmienić i bardzo potrzebuję Waszego wsparcia!

PO CO TO KOMU?

Ptaki śpiewające, to w tym momencie najczęstsi moi pacjenci. Znajdujecie i przywozicie do mnie:

- pisklęta, które wypadły z gniazda lub których gniazda zrzucono/ czy ścięto drzewem, 

- ptaki po kolizjach ze szklanymi przedmiotami i samochodami, 

- ptaki pogryzione przez koty, 

- ptaki zaplątane w śmieci,

Połamany, młody mazurek, przedstawiciel gatunku którego liczebność spada globalnie.

- Często dostaję zgłoszenia dotyczące innych, poszkodowanych gatunków zwierząt, takich jak: ptaki drapieżne, wiewiórki, czy jeże. Planowana woliera byłaby tak obszerna, że i dla nich znalazłoby się w niej miejsce.

Rezydent ,,Pini", wiewiórka z uszkodzonymi zębami po upadku z wysokości.

Niewiele osób wie, że praktycznie wszystkie gatunki ptaków występujące w Naszym kraju znajdują się pod ścisłą ochroną prawną. Oznacza to, że są bardzo cennym i wymagającym ochrony, elementem Naszej przyrody. Liczebność populacji wielu z nich, w wyniku działalności człowieka ma dziś trend spadkowy (jest ich coraz mniej). 

Młoda jaskółka dymówka, przedstawiciel gatunku którego liczebność spada globalnie.

Młode jaskółki oknówki strącone z gniazdem. Przedstawiciele gatunku którego liczebność spada globalnie.

Będąc tego świadomą, dokładam wszelkich starań, by jak najwięcej ptaków osieroconych, rannych i chorych uratować, a następnie wypuścić szczęśliwie na wolność.

Mysikrólik po kolizji z szybą. Przedstawiciel gatunku którego liczebność spada globalnie.

By rehabilitacja i powrót do natury zakończyły się sukcesem zwierzęta te, przed wypuszczeniem na wolność powinny przebywać w odpowiednich dla siebie warunkach: 

1) Umożliwiających odchowanym ręcznie (osieroconym) ptakom:

a) ZDZICZENIE (nabycie naturalnego lęku przed ludźmi i zwierzętami domowymi), 

b) WYUCZENIE NATURALNYCH ZACHOWAŃ (odpowiedniej interakcji z osobnikami swojego i innych gatunków, odpowiedniej reakcji na drapieżniki, poszukiwania i zdobywania pożywienia w warunkach naturalnych, znajdowania bezpiecznego miejsca na nocleg, ulepszenia sztuki latania itp.)  

c) AKLIMATYZACJĘ DO WARUNKÓW ATMOSFERYCZNYCH (zimna, deszczu, wiatru, upału)

2) Zapewniających ptakom po leczeniu (rannym, chorym): 

a) POWRÓT DO SPRAWNOŚCI sprzed wypadku/choroby - RUCH. 

3) Zapewniających warunki dzięki którym ptaki będą mogły spełniać podczas rehabilitacji swoje potrzeby biologiczne i behawioralne, fizyczne i psychiczne. Zapewnia to:

a) REHABILITACJĘ I WZRASTANIE W ZDROWIU: dostęp do baseników z wodą do kąpieli, do naturalnego podłoża, do pni, gałęzi czy liści drzew, dostęp do słońca, widoku oraz dźwięków innych ptaków i przyrody.

Młoda piegża.

To wszystko zapewnić może jedynie woliera zewnętrzna. Bez niej wszystkie wysiłki poprzedzające wypuszczenie ptaków na wolność (odchów, leczenie) idą na marne. Przebywanie w wolierze zewnętrznej zwiększa prawdopodobieństwo, że zwierzęta będą potrafiły poradzić sobie na wolności.

Młode gile, które straciły rodziców przez kota.

JAK BĘDZIE WYGLDAĆ WOLIERA DLA PTAKÓW?

Woliera będzie podzielona na dwie części, by mogła pomieścić różne gatunki ptaków, jednocześnie rozdzielając te, które z różnych względów nie mogą przebywać razem (agresja międzygatunkowa, wrażliwość na choroby zakaźne, czy różne wymagania pokarmowe i środowiskowe). By zapobiec ewentualnym ucieczkom ptaków podczas wchodzenia opiekuna do środka, woliera będzie posiadała przedsionek. Aby uniknąć ataków drapieżników z zewnątrz i zapobiec dostawaniu się do środka gryzoni, spód woliery będzie stanowił beton, siatka ścian i sufitu, będzie zaś podwójna. Przed niekorzystnymi warunkami atmosferycznymi ptaki będą chronione za pomocą dachu, sięgającego do połowy woliery. Wyciszenia będą szukać w tylnej części woliery zakrytej bambusowymi matami. Część sufitu bez dachu (w celu umożliwienia korzystania z kąpieli słonecznych) będzie można otwierać, po to by ptaki wracały na wolność w jak najmniejszym stresie, same zdecydowały o momencie wylotu bez konieczności łapania ich i wywożenia. Woliera w środku wyposażona będzie tak, by jak najbardziej przypominała to, co ptaki znajdą w naturze. 

Młode sikorki modraszki, których gniazdo zostało ścięte z drzewem.

Wymiary planowanej woliery:

Cała woliera: 4,5 m długości x 5,5 m szerokości x 3m wysokości. W tym wymiary jednej połowy (cała woliera dzielona jest na dwie części): 4,5 m długości x 2,75 m szerokości x 3 m wysokości.

Przedsionek woliery: 1 m długości x 2 m szerokości x 2 m wysokości.

Młode pełzacze.

Prace nad wolierą obejmą:

- Wykonanie zbrojenia i zalanie płyty fundamentowej betonem, 

- Wyprowadzenie i zabezpieczenie przed gryzoniami rur odpływowych w płycie fundamentowej,

- Wykonanie drenażu na dnie woliery,

- Zaaranżowanie dna woliery: części piaszczystej, pokrytej ziemią, oraz trawą,

- Wykonanie szkieletu ścian i sufitu z kantówek drewnianych (7x7 cm i 5x7 cm),

- Malowanie szkieletu woliery ekologiczną farbą na bazie oleju lnianego,

- Obicie szkieletu woliery (ścian, sufitu i przedsionka) siatką zgrzewaną: 

*o oczkach 19mm x 19mm, o grubości drutu 1,4 mm - z zewnątrz

* o oczkach 6mm x 6 mm i grubości drutu 0,6 mm - z wewnątrz

- Wykonanie części sufitu poza dachem, z profilu zamkniętego, metalowego, ocynkowego 60mm x 40mm, która będzie otwierana w celu uwalniania ptaków,

- Wykonanie elementu dachowego na 3/5 sufitu woliery, pokrytego onduliną bitumiczną,

- Osłonięcie matami bambusowymi tyłu woliery,

- Wykonanie aranżacji woliery: zamontowanie pni, gałęzi, konarów, lin, budek, skrzynek do ukrywania się, baseników na wodę do kąpieli itp.

- Zakup wyposażenia do karmienia zwierząt: kuwety, miski.

Młode mazurki.

Wszystkie prace będą odbywały się z jak największym poszanowaniem dla środowiska naturalnego. Drewno użyte do budowy woliery będzie pochodzić z wiadomego źródła (pozyskane zgodnie z przepisami o ochronie przyrody), a impregnat, którym go pokryjemy będzie naturalny.

Zapraszam do poznania moich tegorocznych podopiecznych, niech ich prośba rozpali Wasze serca i chęć pomocy przy budowie woliery!

Postępy w budowie ptasiej woliery, będzie można obserwować na stronach projektu ,,w imieniu tych, co nie mówią".

Facebook: facebook.com/wimieniutychconiemowia

Instagram: Instagram.com/w.imieniu.tych.co.nie.mowia

ZA WSZELKĄ POMOC I KAŻDY GROSZ - DZIĘKUJĘ

W imieniu tych, co nie mówią

Maria Kuczkowicz

Młoda sikorka bogatka.