Rak "Janusz" wsparcie w walce!

Cześć,

Na początku może poznajmy się.

Mam na imię Przemek, lat 37. W brzuszku rak „Janusz” - diagnoza C16.0 (diagnoza marzec 2019).

Moja żona ma na imię Asia, lat 34. W brzuszku Kazio/Marysia (4 miesiąc).

Razem, wspólnymi siłami, chcemy się pozbyć „Janusza”, który jest rakiem złośliwym żołądka.

Jak widzicie zrobiło mi się „combo życia”. Z jednej strony radość w rodzinie, bo spodziewamy się dziecka, a z drugiej strony „szkodnik” we mnie.

Kim jestem prywatnie?

Lubię cieszyć się życiem. Nie lubię nudy oraz traktowania wszystkiego zbyt serio. Jestem fotografem ślubnym. Fotografa jest dla mnie inspiracją oraz motorem do wdrażania nowych i ciekawych projektów. Mam do siebie dystans i sam czasem również staję przed obiektywem!

Obecnie jestem w trakcie chemioterapii. Po 2 miesiącach chemioterapii planowane jest operacja w celu pozbycia się „Janusza” (wtedy będę wiedział więcej). Po operacji czekają mnie kolejne miesiące chemioterapii.  Teraz jest czas niepewności, szukania pomocy i wsparcia.

Dopiero po pierwszej chemioterapii doszło do mnie że walczę o swoje życie i przyszłość mojej rodziny!

Staram się nie myśleć negatywnie o tym co mnie spotkało (nie myślę „Dlaczego ja?” bo nie jestem sam), stawiam sobie nowe cele, bo nie chciałbym, aby ten czas z chorobą był tylko czasem leżenia w łóżku.

W walce z rakiem są dobre chwile i złe. Jednak jestem dobrej myśli i nie poddaje się. Wierzę, że wszytko będzie dobrze i moja walka o życie zakończy się sukcesem.

Niestety jak wiecie w walce z rakiem wiążą się różne wydatki, dzięki którym mogę i będę mógł funkcjonować:

- specjalistyczne konsultacje lekarskie (onkolog, psycholog),

- dieta,

- lekarstwa,

- rehabilitacja.

To nie wszystko, ale jak spotkaliście się z tą chorobą to wiecie o czym mówię.

Niestety w naszym kraju trzeba za wszystko płacić – smutne, ale prawdziwe. Stąd moja prośba o wsparcie mojej akcji.

Moją sprawę kieruje też do środowiska fotografów. Wierzę, że jesteśmy w stanie w takich sytuacjach sobie pomóc jako społeczność. Nigdy nie wiemy czy ktoś z nas nie znajdzie się kiedyś w podobnej sytuacji.

Pamiętajcie kochani, że życie jest najcenniejsze i czas, który mamy leci nieubłaganie. Szanujmy swoje zdrowie i życie, bo mamy tylko jedno.