Staś - walka o życie!

Kilka dni temu otrzymaliśmy apel o pomoc z Punktu Przetrzymań w Szydłowcu, do którego trafiły dwa oswojone koty. Placówka nie ma warunków do opieki nad kotami. I tak 1 maja przyjechały do nas Skarpecia – malutka, filigranowa koteczka i biało-czarny kocurek Staś, znaleziony pod jednym z hipermarketów.

O ile Skarpecia potrzebuje tylko dokończenia profilaktyki (szczepienia i chipu) oraz dobrej jakościowo karmy, to w przypadku Stasia przeprowadzone na cito badania „zwaliły nas z nóg”. 

Już na pierwszy rzut oka widać było, że oprócz kociego kataru i wychudzenia kocurkowi coś dolega. Bladość, a raczej delikatne zażółcenie, niepokojący wygląd brzucha, siedzenie w jednej pozycji, nie wróżyły nic dobrego.

We wtorek 2 maja zabraliśmy Stasia do kliniki w celu diagnostyki. Nikt nie spodziewał się tego, co usłyszymy. Ten młody kocurek ma leukopenię (obniżoną liczbę białych krwinek), anemię, mocno podwyższone wskaźniki wątrobowe i nerkowe, zapalenie pęcherza. Dwukrotnie wykonane USG potwierdziło przewlekłą niewydolność nerek (jedna z nerek jest mniejsza, widoczne są rozwarstwienia) i ujawniło liczne torbiele na trzustce. Wykonano również testy  FeL i FIV – ich wyniki są na szczęście ujemne.

Staś został w klinice gdzie otrzymuje kroplówki i baterię leków. Za trzy dni zostaną powtórzone badania krwi i podjęta decyzja, co dalej. Pierwszym wskazaniem była eutanazja.  Staś się nie poddaje – na przekór chorobie apetyt mu dopisuje.  My też nie możemy się poddać.

Mamy nadzieję, że po wdrożonym leczeniu i diecie wyniki Stasia się poprawią. Przewlekła niewydolność nerek jest chorobą nieuleczalną. Prawda jest bolesna – nie wiemy ile czasu zostało Stasiowi. Czy uda się zatrzymać postęp choroby? Czy Staś będzie mógł doświadczyć godnego życia? Czy tego czasu będzie na tyle dużo, że znajdzie się ktoś, kto da mu kochający dom…?

Przeprowadzona diagnostyka, leczenie, pobyt w całodobowej klinice, specjalistyczna karma to ogromne koszty, których się nie spodziewaliśmy. Staś błaga Was o pomoc!  Będziemy walczyć do końca, wierząc, że kocurek czas, który mu pozostał przeżyje szczęśliwy. Oby tego czasu było jak najwięcej…