Na ratunek Szymonkowi

Zwyczajny początek

29 czerwiec 2015 roku, poniedziałek. Piękny, słoneczny, zupełnie zwyczajny dzień. W Szpitalu Specjalistycznym im. Ludwika Rydygiera w Krakowie rodzi się chłopiec. Jedno z wielu dzieci, jakie tego dnia przyszły na świat. Radość, której nie sposób opisać. Pierwsze karmienie, zmiany pieluszek, oczekiwanie na dzień, w którym rodzina szczęśliwie wróci do domu. Wyprawka przygotowana zgodnie z zaleceniami położnych, fotelik - wszystko gotowe. Jeszcze tylko badanie lekarskie, rutynowe, bo przecież każdy noworodek musi być zbadany zanim opuści szpital. Cisza... Zdecydowanie zbyt długo trwająca cisza i stwierdzenie, które pozwala niemal natychmiast zrozumieć, że jednak nie jest zwyczajnie...

Od "szmeru" do diagnozy

Badający dziecko lekarz stwierdza szmer w okolicy serca, na tyle niepokojący, by podjąć decyzję, że chłopiec nie zostanie wypisany do domu. Pierwsza podróż Szymonka nie odbyła się w foteliku, samochodem prowadzonym przez tatę. Zamiast tego ulicami zatłoczonego miasta, na drugi jego koniec gnała karetka. Nikt nie wiedział jak poważna jest sprawa, wszyscy wiedzieli natomiast, że liczy się czas. Szymonka przetransportowano na Oddział Kardiologii Uniwersyteckiego Szpitala Dziecięcego w Krakowie. Wykonano badanie echokardiograficzne serca, jego wynik nie pozostawiał żadnych złudzeń - wrodzona wada serca pod postacią całkowitego kanału przedsionkowo-komorowego z niedomykalnością wspólnej zastawki p-k II/III stopnia. Jest to najbardziej złożona postać wady, na którą składają się ubytek przegrody międzyprzedsionkowej, ubytek przegrody międzykomorowej, a ujście przedsionkowo-komorowe zamyka wspólna, niedomykalna zastawka. Szymonka pozostawiono w szpitalu na trwającej tydzień obserwacji i dalszej diagnostyce. Rodziców poinformowano, że jedyną metodą leczenia wady serca ich dziecka jest poważna operacja.

Decyzja, od której zależy wszystko

Wada serca jaką ma Szymonek wymaga korekcji zanim chłopczyk skończy pół roku życia. Serduszko wielkości piąstki niemowlaka słabnie z każdym dniem. Po ostatniej konsultacji kardiologicznej okazało się, że przy obecnym stanie zdrowia Szymuś wymaga operacji najpóźniej w piątym miesiącu życia. Jednocześnie lekarze z uwagi na długie kolejki dzieci oczekujących do operacji nie są w stanie zagwarantować, że właśnie w takim terminie zabieg zostanie wykonany.  Operacja przeprowadzona w optymalnym czasie to nie tylko szansa na prawidłowy wzrost i rozwój, to przede wszystkim największa szansa na przeżycie zabiegu kardiochirurgicznego, ponieważ jeśli dziecko podchodzi do niego w pełni sił ma największą szansę, by walczyć i tę walkę wygrać.

25 000 Euro

Rodzice Szymonka zdając sobie sprawę, że czas płynie nieubłaganie, postanowili skonsultować przypadek syna z prof. Edwardem Malcem, wybitnym polskim kardiochirurgiem, który kieruje Kliniką Kardiochirurgii Dziecięcej Szpitala Uniwersyteckiego w niemieckim Munster. Profesor zapewnił, że jeśli zostaną zrealizowane stawiane przez Klinikę warunki formalne przyjęcia dziecka, on zoperuje chłopca w wymaganym terminie. Chcąc zapewnić dziecku możliwie najlepszą opiekę medyczną i wykonanie zabiegu w najlepszym dla niego czasie rodzice Szymonka zdecydowali o operacji syna właśnie u prof. Malca. Niestety koszt leczenia przekracza możliwości finansowe rodziny, a NFZ nie zapłaci za zabieg, bo może być on wykonany w kraju. Nie ma znaczenia, że dla Szymonka może być to zbyt późno. Dlatego bardzo prosimy o każdą, nawet najmniejszą pomoc z Waszej strony. Koszt operacji i hospitalizacji oszacowano na 25 000 Euro. Ta, powinna odbyć się najpóźniej początkiem grudnia. Dzięki Wam jest to możliwe. Szymuś może przejść zabieg w najlepszym dla niego czasie, a potem rosnąć i rozwijać się jak zdrowe dzieci. I jak one żyć, zupełnie zwyczajnie...