Na walkę z glejakiem

30.04.2025
Minęło 16 miesięcy od operacji.
Pewnie kilka dłużej, odkąd gad zaczął rozlewać swoje macki.
Czas biegnie dalej - a ja mam wrażenie że jest go coraz mniej.
Boję się go, bo nie wiem, czy przyniesie coś dobrego.


PRZEMO
Jest coraz trudniej, coraz ciężej.
Problemy z poruszaniem, z pamięcią z wyartykułowaniem tego co się chce powiedzieć.
Są nerwy, zwątpienia ,deprechy.
Czasami są dn, że Przemo nic nie je, nie pije, nie bierze leków.
Śpi.
A ja liczę , że ten sen leczy. Że da siły w dalszej walce.
Czasami jest śmiesznie- aż do poczucia, że nie można z tego żartować. Nie wypada.
Przemo nie miał nigdy świętości i umie śmiać się ze wszystkiego. No to śmiejemy się tak dalej.
Nawet z tej sytuacji, której nie zapraszaliśmy do naszego życia.

JA
Odreagowuję stres robiąc wszystko.
Przewróciłam ogród do góry nogami, trawę zwertykulowałam, dosiałam, zgrabilam, skosiłam. Pomalowałam taras, wyczyściłam całą kostkę wokół domu, posypałam piachem, pomalowałam domek narzędziowy. Jutro Święto pracy więc będę na nim kłaść gont.
Mam ze dwadzieścia kolejnych zadań na TO DO list.
Umiem? Nie umiem ?
Ja już umiem wszystko.

WY
Zapraszamy.
Dzwońcie, piszcie, wpadajcie.
Przemo jest spragniony ludzi.
Kontaktu,. Rozmowy. Ploteczek. Śmiechu.
Jak traficie na chu.... dzień - to ze mną pogadacie.
Zrobię herbatę. Placka nie będzie bo mam dwie lewe ręce.
Zawsze mam jeszcze colę zero.

Całujemy Was gorąco i dziękujemy za Wasze nieustanne wsparcie i pamięć.

E+P   

Trzydziesty stycznia.
Wycieczkę zaczęliśmy dość wcześnie.
Wyjeżdżaliśmy do Brzydgoszczy o 5:05.
W piątkę.
Przemo.
Ja.
 Leon.
Moja niewyleczona infekcja 

                      ORAZ
Całkowicie nieczynne nogi mojego męża.
Mamy za mało chorób więc zakrzepica powiedziała heloł.Nogi jak banie, bez możliwości stąpania na prawej.

Dowlekliśmy się do auta. Już miałam dość.

W CO dostaliśmy wózek. No i luz. Szerokie korytarze, wszystko dostosowane dla chorych. Nawet te setki ludzi w końcu się rozstąpią na korytarzu jak wrzaśniesz "przepraszam".
Luz jeśli nie musisz z tego wózka schodzić.
Niestety - z auta weg, rezonans hop do tuby, maska hop na stół, tomograf znowu hop.
Toaleta raz, toaleta dwa.
Dwa razy prawie zbierałam go z podłogi.

Wróciłam wykończona. Jakbym przerzuciła tonę węgla. Przebiegła maraton. Katowała martwe ciągi na siłowni.

Widziałam jak ten dzień przeżył Przemo.
Zażenowany, smutny , wściekły.
Na niemoc, na świat, na to kurest....
Kule pożyczone. Jutro mamy chirurga naczyniowego - musi coś wymyśleć żeby P. wrócił do normy. Do życia, do powolnych spacerów z psem, tuptania po domu.

Ja się wyśpię, za kilka dni mi przejdzie.
Tak tylko cały czas myślę o tych ludziach, którym nie przejdzie.
Nawet nie tych na wózkach.
Tych co te cholerne wózki pchają.
A w nich swoje dzieci, swoich ojców, swoje żony.
Przepychają ich z łóżka na wózek, z wózka na toaletę, z toalety do łóżka.
Przewijają, oklepują, karmią.
Noszą, targają, zbierają z podłogi.
Wpychają na krawężniki, do tramwajów, szczęśliwcy do specjalnych aut.
Poniedziałek. Wtorek. Środa....Poniedziałek...

Szacun.
Chylę czoła.
Nie marudzę.
Dziękuję za lekcję pokory.
- - -
P. S. Chemia odroczona z powodu niskich płytek. Zmartwiłam się.

-------_-_-_----------_----------------------

  13 stycznia. Miasto Bydgoszcz. 

Właściwie byłam tu również wczoraj, pochrzaniły mi się daty i przyjechaliśmy dzień wcześniej... 

Jak widać styki u mnie też nie zawsze działają. Zmęczenie materiału.

Mimo bardzo złego opisu rezonansu  profesor Harat potwierdził że zmiany są mniejsze lub stabilne. Jest mała kropka w części skroniowej ale to wypalimy radioterapią po zrobieniu nowej maski. 

Powiedział, że czyta się ze zdjęć a nie z opisu radiologa 😊

Jak skończę medycynę kiedyś, to będę wiedziała.

Tak więc styczeń zapowiada się balem maskowym, seansem radioterapii stereotaktycznej, chemioterapią i czekaniem na kolejny rezonans.

A ponieważ w styczniu rozliczamy się z naszym ulubionym Urzędem ( Skarbowym ) polecam pamiętać o nas przy przekazywaniu 1,5 procent podatku.

Dzięęękujemy ! ❤️❤️❤️

   26 grudnia.

Drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia 

Dokładnie rok temu Przemo trafił karetką na SOR i zaczął się nasz wspólny rollercoaster.
Wspólny, bo tak samo mój jak jego.
365 długich , ciężkich dni.
Szpital, diagnoza, operacja.
Szwy, łóżko, poradnia leczenia bólu.
Zero koordynacji, zero sił, zero pamięci.
Rehabilitacja, spacery, odpoczynek.
6 tygodni radio, 3 tygodnie poza domem, home office.
Problemy Leona w szkole, zapuszczony dom, tony rachunków.
Zbiórka na leczenie, deprecha, ryk pod prysznicem.
Chemia pierwsza , druga, jedenasta.
Pięćdziesiąt tysięcy przejechane, rajd po lekarzach, stała klientka w aptece.
Badania, rezonans, ból.
Wakacje, reset, nadzieja.
Znajomi, dieta, suple.
Wznowa, strach, uderzeniowa dawka radio.
Likwidacja gabinetu, walka z urzędami, świadczenia.
Huśtawka, lepiej, gorzej.
Wiosna, lato, jesień, zima.
Historia zatoczyła koło.
Wchodzimy w nowy rok.
Z obawą.
Ze złym wynikiem ostatniego rezonansu.
Ze strachem przed styczniową wizytą.
Z wielką niewiadomą.
Z wiarą i nadzieją.
Dziękuję za całe wsparcie które otrzymaliśmy.
Za telefony, wizyty, za pamięć, za pieniądze.
Polecamy się Waszej pamięci.
Kto wierzy niech się modli.
Kto nie wierzy niech ciepło pomyśli.
Całujemy i odważnie idziemy naprzód.
E+P
 

 03/10/2024

Matematyczne podejście do życia.

Trzeci października.

Ósma chemia dziś wjechała.

Dziesiąty miesiąc od operacji.

Zaraz dwudziesta czwarta rocznica naszego ślubu.

Dwa miesiące do końca tego pieprz.... roku.

Nikt nie czeka na to tak bardzo jak ja...

Urlopowy poniedziałek               

                    12.08.2024:
O piątej wyjazd.
O siódmej rezonans.
O ósmej wizyta.
O dziewiątej badania krwi.
O dziesiątej wenflon i kontrast
O jedenastej kolejny rezonans.
O dwunastej przygotowanie maski na twarz.
O trzynastej tomograf komputerowy.
O czternastej ponowna wizyta u profesora.
O piętnastej decyzja o kwalifikacji do RADIOTERAPII SKLEROTAKTYCZNEJ czyli bardzo silnego promieniowania prosto w  wznowę 💪💪💪
W tzw międzyczasie po trzy kawy i dwie bułki.
O osiemnastej klapnęliśmy w domu na kanapach....

POMYŚLCIE O NAS CIEPŁO 😘

 E+P 

    10.07.2024. Środa

Różowo nie jest. 

Może nie totalnie w dupie, ale jesteśmy........

Właściwie nie wiem gdzie jesteśmy.

Na rezonansie widać, że gówno odrosło, pojawiły się też dwa małe satelitarne guzy.

        Na dziś bez odpowiedzi. 

Za dwa tygodnie komisja lekarzy,  która ma podjąć decyzję co dalej.

   Reoperacja, radio, zmiana chemii,           czekamy ?

Pani Doktor zasugerowała też inną diagnostykę m.in. PETa razem z MR. Oczywiście szybko i prywatnie bo społeczeństwo mamy wszak bogate

Czuję się  teraz jak dziś, gdy wracaliśmy w koszmarnej burzy. 

                      Ciemno.

       Nie wiem co za zakrętem.

                  ****************

Kochani ! 

Zbliżamy się do 6 miesięcy po operacji! 

Jutro decyzja o czwartej chemii. 

W piątek ważny dzień REZONANS który pokaże czy dziad odrósł czy jest czysto.

Trzymajcie kciuki, módlcie się whatever...

Kochani !

Aktualizacja stanu na dziś - 22 marca 2024 r.

Zakończyliśmy 6 tygodni radioterapii w Centrum Onkologii w Bydgoszczy. Po drodze przyplątała się niewydolność nerek i dwa miesiące zastrzyków w brzuch (!!!).  

W pierwszy dzień wiosny dostaliśmy jednak super informację, że lekarze podejmują ryzyko i zaczynamy chemioterapię! 

Jakkolwiek dziwnie to brzmi to jest radość z ciągłości leczenia. 

Po drodze tysiące przejechanych kilometrów między Poznaniem a Bydgoszczą, dziesiątki konsultacji z nefrologami, chirurgami, kardiologami. Zahaczyliśmy też o Poradnię Leczenia Bólu...

Kilka litrów pobranej krwi, zastrzyki, wenflony, siniaki.

ALE

z drugiej strony było dużo radości. 

Piękny wynik zbiórki, dziesiątki telefonów, odwiedzin. Słowa otuchy, modlitwy, zaklinanie rzeczywistości.

Pani Bogu świeczka i diabłu ogarek...

WETERYNARIA wciąż czeka. 

Może kiedyś? 

Na razie za duża odpowiedzialność za życie i zdrowie zwierzaków.

Walczymy dalej. Dziękujemy pięknie za wszystko i polecamy się dalszej pamięci.

E+P.

Dzień dobry.

Mam na imię Ewa i od ponad 23 lat jestem żoną Przemka.

Przemo jest weterynarzem, ale niestety kilka tygodni temu musiał odwiesić swój lekarski kitel na gwoździu i zająć się tylko i wyłącznie sobą.  

Nigdy nie było na to czasu ale nie było też potrzeby.

W drugi dzień Świąt Bożego Narodzenia został przewieziony karetką do poznańskiego szpitala. Najpierw podejrzewano udar, ale po badaniach okazało się, że jest to guz mózgu z mocnym krwawieniem wewnątrz czaszki. 

   Został zoperowany kilka dni później.

Potem  cholernie długie czekanie na wynik.

         Wynik który stał się wyrokiem.                    Glejak wielopostaciowy IV stopnia

     Słowo, którego nikt nie chce usłyszeć.

      My go odmieniać będziemy codziennie,       we  wszystkich możliwych przypadkach.

Leczenie chemioterapią i radioterapią to wszystko, co oferuje nasze Państwo.

Jeśli to nie wystarczy, będziemy szukać wszystkich innych możliwych drzwi. 

Pukać wszędzie,  gdzie nas będą chcieli i tam,  gdzie  pokażą nam środkowy palec 

        Wytaczamy największe działa !

Nie poddajemy się i obiecujemy, że będziemy uparcie walczyć !

Mamy jeszcze tak dużo do zrobienia....

Póki co,  zwracamy się do Was z prośbą o pomoc. 

O pomoc na leczenie, na działanie, na opiekę, na suplementy na terapię Nano Therm i inne terapię celowane...

Na to wszystko,  co będę mogła zrobić. 

Bo jego ukochana praca musi czekać. 

Cierpliwie, długo... Tyle ile będzie trzeba.

TERAZ MUSI SIE SKUPIĆ TYLKO NA SOBIE ❤️

                     Z góry dziękujemy

                  Ewa i Przemo Tierling 

( Na zdjęciu tylko Przemo bo ja nie cierpię zdjęć)

                        ★★★★★★★

     P.S.        F*** you Glejak 💪