Koty Prezesowej w potrzebie

Witam wszystkich serdecznie, 

Edit: polecenia zapłaty za leczenie i jedzenie z kwietnia i mamy dług jeszcze. ze na prawie 3  tys 😪😪😪😪🆘🆘🆘🆘🆘🆘

Prowadzimy stowarzyszenie zwykłe na terenie powiatu pruszkowskiego, w Brwinowie. W naszym domu tymczasowym przebywa obecnie ok. 80 kotów plus/ minus 5. Ostatnio udało się wyadoptować ponad 10 kotów, które przebywały w stowarzyszeniu ponad rok. Cieszymy się, że znalazły swojego człowieka, ale oczywiście życie nie lubi próżni i już przybyły 4 nowe koty. 2  piękne rudasy z fiv dodatnim niestety, trochę dzikusy, gdybyśmy ich nie wzięli - gmina by je uśpiła. 

Rudy, prawie niewidomy kocur, którego nazwałyśmy Zdzich, to przede wszystkim ofiara niefrasobliwości jego właściciela. Właściciel nie zwracał uwagi na to, że kot coraz gorzej się czuje, nie je, nie pije, choruje na zęby. Twierdził, że nie widział postępującej martwicy na głowie kota. Po prostu pewnego dnia przywiózł kota do lecznicy z poleceniem, żeby go uśpić, bo kot jest umierający. Kota nie uśpiono, przeprowadzono badania i faktycznie – kocur ma FIV, ma martwicę skóry, ale odpowiednio podleczony może jeszcze żyć kilka lat. Najważniejsze to wzmocnić jego odporność. Niestety właściciel (już były) nie był zainteresowany leczeniem kota. I taka bida, niechciana, rozchorowana, jak tylko będzie już można ją przewieźć – trafi do nas. A wraz z nią, dług za leczenie tej kociej biedy. 

Fifek - drugi kot z dodatnim FIV, został wyłapany na Sochaczewskiej. Biega u nas po wolierze i jak tylko uda nam się mu zrobić zdjęcie, zamieścimy je na pewno. Ma ponadrywane uszy, bo jest ciut bojowy i bardzo żwawy.

Biało-bura kotka, Mojra,  została uratowana w Owczarni. Banda rozwydrzonych dzieciaków, które chciały się przekonać, jak to jest podpalić kota i widzieć, jak wrzeszczy z bólu i strachu goniła ją przez kilka ulic. Kot -wyczerpany i ostatkiem sił uskoczył wreszcie za płot. Zamiast ratunku – nadział się na drut kolczasty, bo i tak mieszkańcy oddzielają się od świata. I prawdopodobnie kot skończyłby jako żywa pochodnia, z rozprutym brzuchem, z oskórowaną tylną łapą. Na szczęście zareagował człowiek, który na posesji mieszkał. Łobuzów przegonił, kota zawiózł do kliniki. Uznał, że to wystarczy. Trudno mieć do niego pretensje, w sumie życie kotu uratował. Ale gdybyśmy nie wzięły na siebie kosztów operacji, leczenia i pobytu kotki, nie wiadomo, co by się z nią stało. Uśpienie? Pewnie tak, bo kotka była w fatalnym stanie i psychicznym, i fizycznym. Pozszywana dochodzi do siebie, niedługo będzie już z nami.

W wielkim tygodniu, na ulicy Krótkiej został złapany czarny kocurek z białym pędzelkiem. Strasznie wychudzony, dziwnie oddychał. Po badaniach okazało się, że od dawna miał przepuklinę przeponową. Była obawa czy przeżyje operację i czy w ogóle do operacji dożyje. Na cito w Wielką Sobotę zawiozłyśmy Homera do lecznicy położonej 25 km od nas, ale jedynej skłonnej tak szybko zrobić operację. Homer przeżył!  W klatce były jelita i wątroba, zrosty, ale chirurdzy je odpreparowali, wątroba z zaburzeniami krążenia. Czekamy aż kot dojdzie na tyle do zdrowia, aby go zabrać do nas i odkarmić. 

Również w sobotę trafił do nas czarno-biały kocur, starszy, miziasty, który błąkał się i był dokarmiany od czasu do czasu przez starszą panią. Kucyk rozpaczliwie szuka swego człowieka, gdyby mógł, nie zszedłby z rąk wolontariuszki. 

I Homer, i Kucyk to niesamowicie cudne kocury. Ale nie tylko one potrzebują domu. Mamy wiosnę. Niestety zaczął się czas kocich amorów i przed nami najcięższy okres, kiedy zaciążone kotki zaczną rodzić, a ludzie zaczną dzwonić i powiadamiać nas o małych kotach do uratowania. Pomóżcie nam opłacić lecznicę, uporać się z długami, bo przed nami naprawdę trudny czas!!!