Karmel w potrzebie

Karmel trafił do nas w bardzo smutnych okolicznościach. Najpierw chorował na zapalenie otrzewnej, potem na ropne zapalenie płuc i znowu na zapalenie otrzewnej. Właściciel wysłał własne dzieci do lecznicy, każąc im zapłacić za wizytę i… uśpić kota. Sam czekał w samochodzie.

Potem twierdził, że ludzie się z niego śmieją, bo kota wcześniej leczył i wydał na niego pieniądze.

Na szczęście weterynarz zadzwonił do nas z pytaniem, czy możemy uratować Karmela i zaopiekować się nim. Pojechałyśmy po niego od razu. Rude cudo nie bardzo wiedziało, co się z nim dzieje. Szybko odbił w chorobie i zadomowił się u nas. I wszystko było dobrze, dopóki kilka dni temu nie zaczął koszmarnie źle oddychać, jakby nie mógł złapać haustu powietrza. Pojechałyśmy z nim na cito do kliniki. Od razu zrobiono mu RTG i USG. Weterynarz zmartwiło przede wszystkim zmniejszenie powietrzności dobrzusznych partii płuc. Poza tym na zdjęciu okazało się, że ma śrut w brzuchu.

Został w szpitalu, pod tlenem. I chyba bał się, że znowu został oddany, bo kiedy odbierałyśmy go po 4 dniach i przywiozłyśmy do domy, wtulił się w psa na dzień dobry. I po raz pierwszy spał spokojnie na łóżku, jakby wiedział, że wrócił do siebie.

Jego pobyt kosztował 1700 zł. Ten kot naprawdę wiele przeszedł, strzelano do niego, porzucono go, cudem przeżył pierwsze zapalenie otrzewnej i zapalenie płuc. Kochał dzieci, z którymi był od małego. Po jego oddaniu były właściciel zadzwonił do nas RAZ. Chciał wiedzieć, czy wszystko dobrze i czy dziewczynki będą mogły od czasu do czasu zadzwonić i zapytać o niego. Karmel jest u nas od końca stycznia. Więcej telefonów nie było. Karmel doskonale odnalazł się w nowym otoczeniu, ale prawda jest taka, że gdyby nie my, zostałby uśpiony. Nie zasłużył sobie na to!!!