Rudolf, dziecko bez domu

Rudolf odszedł.

Stało się to cicho, bez dramatycznych gestów, jakby wiedział, że są sprawy, których nie trzeba wyjaśniać. Był z nami tylko przez fragment czasu – ten najtrudniejszy, gdy ciało walczy, a świat się zawęża do oddechu, dotyku i obecności drugiego istnienia.

Zrobiliśmy wszystko, co było możliwe w tej przestrzeni, którą wyznacza troska i odpowiedzialność.
Załączamy potwierdzenie opłacenia leczenia Rudolfa – to ostatni ślad formalny tej drogi, która dla niego już się zakończyła.

Zamykamy zbiórkę.

Dziękujemy każdej osobie, która była częścią tej historii: wpłatą, udostępnieniem, myślą. W tej wspólnocie chwil Rudolf nie był sam. A to – w świecie, który często odwraca wzrok – znaczy bardzo wiele.

Nie wszystko da się ocalić.
Ale wszystko można spróbować objąć uważnością.

Dziękujemy.