Gucio

Gucio ma pchły i wszoły. Gucio ma ranę na łokciu i jest odwodniony. Gucio ma wystające kości i brzydką, posklejaną sierść. Gucio ma świerzb i dziwne "cosie" na skórze, może od pcheł. Ale najgorsze jest to, że Gucio ma niewydolność trzustki, anemię i zaburzenia elektrolitowe. 

Gucio poza tym ma duuuuże pokłady miłości do człowieka i nadzieję w bursztynowych oczach. Nadzieję na życie. Kocurek długo musiał nie jeść i błąkać się po osiedlowych uliczkach. Ta tułaczka mogła skończyć się tragicznie.Gucio miał przeogromne szczęście, że ukrytego pod zaparkowanymi autami wypatrzyła wolontariuszka fundacji. Oczywiście, jak na wolontariusza przystało, zaopatrzona w koci niezbędnik: kontener, jedzonko i wodę, bez chwili namysłu zapakowała kota do samochodu. Gucio już bezpieczny, siedzi sobie w szpitaliku i podłączony do kroplówki ładuje akumulatorki. Stan Gucia jest dość poważny i dlatego, jak już troszkę się nasz Gucio podładuje, zabierzemy go na USG. Oby nic więcej biedny Gucio nie miał. To wszystko co ma, to i tak za dużo jak na jednego, młodego kota. 

Gucio ma trochę ponad roczek i całe życie przed nim. Będziemy walczyć o kocurka. Niech dla Gucia ponownie wyjdzie słońce. Czyż nie zasłużył na to po tym wszystkim co go spotkało?.