Ratujemy Łapka

Zbiórka na Łapka miała zostać zrobiona ponad miesiąc temu. Ale sami wiecie, jak to jest – zawsze coś. W trakcie zajmowania się Łapkiem musiałyśmy ogarnąć młode spod Biedronki i stare, które chorowały u nas. Właściwie nie było dnia bez wizyty u weterynarza, co zresztą doskonale widać na Wezwaniu do zapłaty.

Ale zacznijmy od początku o Łapku. W dużym mieście w centralno-wschodniej Polsce był sobie kot, który miał właścicielkę i który był kotem wychodzącym. Pewnego dnia szczęśliwie wychodzący kot złamał sobie łapę. Prawą tylną. I przestał był szczęśliwy. Kuśtykał coraz bardziej, aż w końcu dobra dusza zabrała go do schroniska widząc biało-czarne nieszczęście. I tam właśnie zjawiła się właścicielka kota, opowiedziała o wychodzeniu, radości bycia kotem wychodzącym i kota zabrała. Bo jest jej. Nie pozwoliła zrobić operacji, prześwietlenia, nic. Kot się wyliże, znacie to? Ona nie ma pieniędzy na takie fanaberie.

Dwa tygodnie kocurek chodził ze złamaną łapką i wyglądał coraz gorzej. Dobra dusza zadzwoniła do nas z pytaniem, czy jesteśmy w stanie cokolwiek zrobić. Nie było wyjścia. Właścicielka zrzekła się kota i Łapek trafił do nas. Był w strasznym stanie psychicznym, nie sposób było się do niego zbliżyć, bo syczał, warczał, po prostu nie lubił człowieków. Nie oddawał ani moczu, ani kału. Jeść nie chciał.

Dzień później pojechałyśmy zrobił RTG i zawiozłyśmy Łapka do naszego weta. Po konsultacji z chirurgiem, że jest to złamanie z przemieszczeniami i ze zwichnięciem stawu biodrowego. Można było nastawiać złamanie albo łapę amputować. Leczenie złamania nie rokowało dobrze. Zdecydowałyśmy się na amputację. W trzy dni później Łapek nadal miał założony cewnik i był nieufny, nieszczęśliwy, ale przynajmniej przestała boleć go łapa. Łapy już nie było, a ból schodził.

Siedział w klatce z naszym Puszkiem. I Pusio okazał się pierwszorzędnym socjalizatorem. Łapek teraz kocha ludzi, skacze prawie pod sufit, biega szybko, tyje, jest spokojny. Dałyśmy mu szansę, której odmówiła poprzednia właścicielka twierdząc, że skoro kot sam się wyżywi, to i sam się wyleczy. Wezwanie do zapłaty zaczyna się od operacji Łapka. Kosztowała 1500 zł. Wszystkie koszty leczenia na tę chwilę zamknęły się w 3000 zł. Musimy zapłacić weterynarzowi, bo dług urósł do takich rozmiarów, że lada chwila wet odmówi nam leczenia.

Prosimy Was o pomoc. Łapek czuje się dobrze. Gdyby nie my, już by Łapka nie było!!!