Walery - wesprzyj zbiórkę!

Hej tam gdzieś znad czarnej wody

Wsiada na koń kozak młody

Czule żegna się z dziewczyną

Jeszcze czulej z Ukrainą..

 Walery, prosty chłopak o gołębim sercu. Przyjechał do nas zza wschodniej granicy. Jak wszyscy, którzy poszukują tu w Polsce pracy, nowego innego życia. Przyjechał na moment. Przyjechał przygotowywać nasze konie do adopcji. Przyjechał w odpowiedzi na ogłoszenie, że poszukujemy magicznego człowieka, który porozumiewa się z końmi i przygotuje je do pracy metodami naturalnymi. Walery ujął nas od razu. Szybko znaleźliśmy fundusze na jego pracę - stał się jednym z 6 muszkieterów na naszym folwarku.

Niedługo potem oddelegowaliśmy go na łąkę, gdzie sam otoczył opieką kilkadziesiąt koni. Był samotnym wilkiem, najlepiej czuł się samotnie, wśród zwierzaków i przestrzeni jaka ich otaczała. Był niezwykle samodzielny, radził sobie ze wszystkim sam, był stolarzem więc w wolnych chwilach robił przepiękne karmniki dla ptaków, rzeźbił rożne wzory i zawieszał wkoło swego domu, aby ptaki mogły kosztować różnych smakołyków. Na łące stoi malutki ruchomy dom gdzie Walery spędza zimy i upalne dni. Ma swój piecyk na gaz, ma mały aneks kuchenny, piętrowe łóżko, telewizor i internet do łączności z rodziną. Ile razy wpadamy do Walerego na jego włości na kawę z rana, zazwyczaj po oporządzeniu koni rzeźbi, ale zawsze częstuje nas ziemniakami z cebulą. Bo tu Walery i wszyscy nasi chłopcy z Ukrainy oszczędzają - 90 % wypłaty wysyłają na Ukrainę, do rodzin, które tam pozostawili. Walery wysyła pieniądze swojej ukochanej żonie, która została na Ukrainie wraz z dwójką dzieci. Bywa u nich raz na rok. 

Często, jak jesteśmy, ze smutnym uśmiechem pokazuje nam zdjęcia, opowiada jak dzieci dorastają, jak za nimi tęskni. Walery jest z nami prawie trzy lata, w tym czasie był w domu jedynie dwa razy. Baliśmy się, że nie wróci. A on nie tylko wrócił, ale przywiózł nam prezenty, które bardzo nas wzruszyły. Przywiózł zdjęcia i opowieści o tym, jak żyje się tam, w innym świecie. Kawa, słodycze - wszystko co damy trafia na Ukrainę. Czasem, jak rozmawiamy o Ukrainie, jak pytamy, a on odpowiada, to widzimy, jak ukradkiem ociera łzy. Bierze udział w naszej misji, ratuje z nami konie, jest im bezgranicznie oddany, a one go uwielbiają. Ale wiemy, że choć uwielbia tę pracę, to jest na świecie jedno miejsce, gdzie wolałby być bardziej. Na swojej Ukrainie, z żoną i dorastającymi bez niego dziećmi.

Walery nie mówi zbyt wiele o polityce. My nie pytamy. To prosty, ukraiński chłopak o wielkim sercu. Przyjechał tu, by jego rodzina tam miała za co żyć.   

Czy Walery szykuje konie do adopcji ? Nie, nigdy nawet nie zaczął. Okazało się, że z końmi wychowywał się od małego, kiedy tylko odrósł od ziemi oporządzał klacz u swego dziadka na Ukrainie i stępował na niej po polu na kawałku koca sznurku zarzuconym przez głowę. Walery nie zna typowej szkoły jazdy, choć konie kocha ponad wszystko. Został jednak z nami, nie mogło być inaczej.  Pracuje przy fundacyjnych koniach, pomaga przy innych zwierzętach. Często po godzinach.

Rok wynagrodzenia dla niego to kwota 35 tys zł z ZUSem i podatkami. Prosimy Was o wsparcie - zbieramy na rok, który Walery spędzi z nami. 

Mogliście poznać Walerego podczas targu w Skaryszewie, wraz z nami kilka dni temu był tam i dwie noce walczył wśród zgiełku o los polskich koni. Na zdjęciu z uratowaną w Skaryszewie łaciatą:

Fundacja Centaurus jest organizacją niezależną politycznie i religijnie, nie otrzymuje żadnych dotacji. Centaurus swoje działania finansuje wyłącznie z darowizn od osób prywatnych, firm i instytucji. 

Prowadzimy największy na starym kontynencie azyl dla koni, gdzie otaczamy opieką 400 koni i dziesiątki innych zwierząt. Prosimy, wesprzyj nas w finansowaniu opieki nad naszymi zwierzętami.